مخالف منافع، جز ابلهان و فاجران کسی دیگر نیست:
و مخالفت دو گروه در این باب اعتباری ندارد:
یکی: ابلهان که ملحق با حیوانات می‌باشند، و جمهور می‌دانند که مزاج آنها ناقص و عقل‌شان کمبود دارد و از این که آنها بر این منافع مقید نیستند جمهور آن را دلیل بر ابلهی و نادانی‌شان می‌دانند.
دوم: فساق و فجار که اگر آنچه در درون‌شان هست پاک گردد، معلوم می‌شود که آنها اصول منافع را می‌پذیرند، ولی شهوت بر آنها غلبه یافته، با این امور مخالفت می‌ورزند، و بر نافرمانی خویش گواه هستند و با دختران و خواهران مردم، زنا انجام می‌دهند، ولی اگر کسی با دختران و خواهران آنها چنین کاری انجام دهد از خشم و غیظ منفجر می‌گردند، و به طور قطع می‌دانند که دیگران هم مانند آنها می‌باشند، و ارتکاب به این امور نظم را بهم می‌زند، ولی هوی و هوس، چشم دل آنها را کور کرده است و همچنین است سخن از دزدی، ربودن و تصرف در مال مردم و غیره.