گریه عایشه لدر وقت یاد آوردن آتش و گفته پیامبر صبه او
حاکم (۵۷۸/۴) از عایشه لروایت نموده، که گفت: آتش را یاد آوردم و گریستم، رسول خدا صفرمود: «ای عایشه تو را چه شده است؟» پاسخ دادم: آتش را یاد آوردم و گریستم، آیا شما روز قیامت خانوادهتان را به یاد میآورید؟ پیامبر خدا صفرمود: «در سه جا هیچکس کسی را به یاد نمیآورد: [در وقت ترازو] تا اینکه بداند آیا ترازویش سبک میشود یا سنگین. و نزد کتابها، تا این که گفته شود: بیایید کتاب را بخوانید، و تا آنکه بداند کتابش در کجا قرار میگیرد، آیا در دست راستش قرار میگیرد یا در دست چپش یا از پشت سرش به او داده میشود. و نزد [پل] صراط - وقتی که بالای جهنم گذارده شود، و در دو طرفش تیغهای زیاد و خارهای زیاد میباشد، که توسط آن، خداوند کسی را که از خلقش بخواهد نگه میدارد - تا بداند که نجات مییابد یا خیر» [۱۱۳]. حاکم میگوید: این حدیث صحیح است، و اسناد آن به شرط بخاری و مسلم میباشد، اگر در آن ارسالی در میان حسن و عایشه نمیبود، این چنین ذهبی گفته است.
[۱۱۳] ضعیف. حاکم (۴/ ۵۷۸) نگا: ضعیف الجامع (۱۲۴۵).