سخن عایشه لهنگام مردن زنی در خانهاش در حال سجده
حاکم (۴۷۶/۳) از علقمه و او از مادرش روایت نموده که: زنی داخل خانه عایشه لشد، و در خانه پیامبر صدر حالی که تندرست و سالم بود نماز گزارد، وقتی سجده نمود هنوز سرش را بلند نکرده بود که جان داد. عایشه لگفت: ستایش خدایی راست که زنده میکند و میمیراند. در این کار برای من عبرتی است درباره عبدالرحمن بن ابی بکر، که در خوابگاه خویش هنگام چاشت خوابش برد. رفتند که بیدارش کنند، دیدند که مرده است، و در نفس عایشه بدگمانی ایجاد شد که برای وی شری ساخته شده باشد، یا در مورد وی عجله نموده باشند و او را زنده دفن کرده باشند، حالا بر این باور است که این حادثه برایش عبرت است، و آنچه در نفسش از آن موضوع بود از بین رفت.