حیات صحابه – جلد پنجم

کفاره واقع شدن کلمه شهادت برای کسی که سوگند دروغ گفت

بزار از انس سروایت نموده، که گفت: رسول خدا صفرمود: «ای فلان چنین و چنان نمودی؟» گفت: نخیر، سوگند به ذاتی که جز او معبود بر حق دیگری نیست من نکرده‏ام، و رسول خدا صمی‏دانست که وی آن کار را انجام داده است، و آن را برای وی به مراتب تکرار نمود، رسول خدا صفرمود: «از تو به خاطر تصدیقت به «لا اله الاالله» محو گردید» [۷]. هیثمی (۸۳/۱۰) می‏گوید: این را بزار روایت نموده است و ابویعلی همانند آن را روایت کرده، مگر این که وی گفته است: «دروغ تو در برابر تصدیقت به لا إله إلا اللهمحو گردید»، و رجال آن دو، رجال صحیح‌اند، و در حاشیه خود از ابن حجر آورده است: می‏گویم: در این راویان حارث بن عبید ابوقدامه وجود دارد، وی بسیاری از احادیث منکر را روایت کرده است و این از همان منکرهای وی است، و بزار متذکر شده که وی در این روایت تنها مانده است. و نزد طبرانی از ابن زبیر به شکل مرفوع روایت است که: مردی به دروغ سوگند خورد، سوگند به خدایی که جز وی معبودی بر حق نیست، و برایش بخشیده شد. هیثمی (۸۳/۱۰) می‏گوید: رجال وی رجال صحیح‌اند.

[۷] ضعیف. ابویعلی (۳۳۶۸) نگا: میزان الاعتدال (۱/ ۳۴۸) مطالب العالیة (۱۷۳۴) و المجمع (۱۰/ ۸۳).