حیات صحابه – جلد پنجم

قصه لشکری که رسول خدا صفرستاده بود و ترجیح دادن اهل ذکر بر آنان

ابن زنجویه و ترمذی از عمر سروایت نموده‏اند که: پیامبر صلشکری را به‌سوی نجد فرستاد، آنان غنیمت‏های زیادی به دست آوردند و به شتاب برگشتند، آن گاه مردی از آنانی که بیرون نشده بود گفت: لشکری را ندیدم، که از این لشکر شتاب‏تر برگشته باشد و غنیمت بهتری به دست آورده باشد، پیامبر صگفت: «آیا شما را به قومی دلالت نکنم، که غنیمت بهتری دارند، و شتاب‏تر بر می‏گردند؟ قومی که در نماز صبح حاضر شدند، بعد از آن در جاهایشان نشستند و به ذکر خداوند مشغول گردیدند، تا این که آفتاب طلوع نمود، اینان در برگشت به شتاب تراند، و از غنیمت بهتری برخوردارند». و در لفظی آمده: «اقوامی‌اند که نماز صبح را می‏گزارند، و باز در جاهای خویش می‏نشینند و خداوند را ذکر می‏نمایند تا این که آفتاب طلوع می‏کند، باز دو رکعت نماز می‏گزارند و بعد از آن به‌سوی خانواده‏های خویش بر می‏گردند، اینان در برگشت تیزتراند، و از آنان غنیمت بزرگتر دارند» [۶۲۵]. ترمذی می‏گوید: غریب است، وجز از این وجه نمی‏دانیمش، و در آن حمادبن ابی حمید آمده که ضعیف می‏باشد. این چنین در الکنز (۲۹۸/۱) آمده است. و بزار این را از ابوهریره سبه معنای آن روایت کرده است، و در روایت وی آمده: ابوبکر سگفت: ای رسول خدا ما لشکری را ندیده‏ایم. هیثمی (۱۰۷/۱۰) می‏گوید: در این حمید مولای ابن علقمه آمده، و ضعیف می‏باشد.

[۶۲۵] ضعیف. ترمذی (۳۵۶۱) در آن ابوابراهیم المدینی است که ضعیف است. آلبانی آن را ضعیف دانسته است.