ابن زبیر و فهمیدن زبان غلام هایش
حاکم در المستدرک (۵۴۹/۳) و ابونعیم در الحلیه (۳۳۴/۱) از عمربن قیس روایت نمودهاند که گفت: ابن زبیر بصد غلام داشت، هر یکی از آن غالمها به زبان ویژهای صحبت مینمود، و ابن زبیر با هر یکی از ایشان به زبان خودش صحبت میکرد، من چون به وی در کار دنیایش نظر مینمودم میگفتم: این مردی است که خدا را یک لحظه هم نخواسته است، و وقتی به وی در امر آخرتش نگاه مینمودم میگفتم: این مردی است که دنیا را یک لحظه هم نخواسته است.