عملکرد زنان اصحاب هنگام نزول این آیه:ولیضربنبخمرهن علی جیوبهن
ابن ابی حاتم از صفیه بنت شیبه روایت نموده، که گفت: در حالی که ما نزد عایشهلبودیم، میگوید: زنان قریش و فضیلت آنان را ذکر نمودیم، عایشه لگفت: تردیدی نیست که زنان قریش از فضیلتی برخوردارند، و من به خدا سوگند، از زنان انصار بهتر ندیدم، آنان در تصدیق کتاب خدا و ایمان به قرآن از جدیت قاطعی برخورداراند!! سوره نور نازل شد:
﴿وَلۡيَضۡرِبۡنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَىٰ جُيُوبِهِن﴾[النور: ۳۱].
ترجمه: «و باید فرو گذارند چادرهای خود را بر گریبانهای خود».
و مردان آنان به سوی‌شان برگشتند، و آنچه را خداوند برای‌شان در آن مورد نازل فرموده بود، بر آنان تلاوت کردند، و هر مردی آن را برای همسرش، دخترش، خواهرش و برای هر صاحب قرابتش تلاوت مینمود، و هر یکی از آن زنان در حال به‌سوی چادر بزرگ و نقش دارش بر میخاست و خود را به آن میپوشاند، البته به خاطر تصدیق و ایمان به آنچه خداوند از کتابش نازل فرموده بود، و در حالی در عقب رسول خدا صصبح نمودند که بر روهایشان و سرهایشان چادر آویخته بودند، انگار که بر سرهایشان زاغ باشد [۱۴۲]. ابوداود این را به چند طریق از صفیه بنت شیبه روایت نموده است. این چنین در تفسیر ابن کثیر (۲۸۴/۳) آمده است.
[۱۴۲] ضعیف. ابوداوود (۴۱۰۰، ۴۱۰۱) بصورت مختصر. در سند آن زنجی بن خالد که نامش مسلم است وجود دارد که در وی ضعف است و آلبانی آن را در ضعیف ابوداوود (۸۸۶) ضعیف دانسته است.