ابن عباس و آموزش این دعا
ابن ابی شیبه از ابن عباس بروایت نموده، که گفت: وقتی نزد پادشاه ترسناکی آمدی، که از قهر و خشم وی در قبال خود میترسیدی بگو: «الله أَكْبَرُ، اللَّهُ أَكْبَرُ، أَعَز مِنْ خَلْقِهِ جَمِيعًا، اللَّهُ أَعَزُّ مِمَّا أَخَافُ وَأَحْذَرُ، أَعُوذُ بِاللَّهِ الَّذِي لا إِلَهَ إِلا هُوَ، الْمُمْسِكِ السَّمَاوَاتِ السَّبْعَ أَنْ تَقَعْنَ عَلَى الأَرْضِ إِلا بِإِذْنِهِ، مِنْ شَرِّ عَبْدِكَ فُلانٍ وَجُنُودِهِ، وَأَتْبَاعِهِ وَأَشْيَاعِهِ مِنَ الْجِنِّ وَالإِنْسِ، اللهم كُنْ لِي جَارًا مِنْ شَرِّهِمْ، جَلَّ ثَنَاؤُكَ، وَعَزَّ جَارُكَ، وَتَبَارَكَ اسْمُكَ، وَلا إِلَهَ غَيْرُكَ»، ترجمه: «خدا بزرگ است، خدا بزرگ است، خداوند از همه خلقش با عزتتر است، خداوند از آنچه میترسم و حذر مینمایم با عزتتر است، به خداوندی که معبودی جز وی نیست، ذاتی که نگه دارنده آسمانهای هفتگانه است، تا بر زمین نیفتند مگر به اجازهاش، از شر بنده ات فلان و عساکرش و پیروانش و کسانی که در دنبالش از جن و انس قرار دارند پناه میبرم، بار خدایا، پناه دهندهام از شر آنان باش، ثناء و ستایشت بزرگ و برتر است، و کسی در پناهت باشد با عزت است، اسمت با برکت است و خدایی جز تو نیست»، سه بار [۹۴۲]. این چنین در الکنز (۳۰۰/۱) آمده است. و طبرانی این را از ابن عباس به مانند آن، با فرق اندک در الفاظ روایت نموده است، و رجال آن رجال صحیحاند، چنان که هیثمی (۱۳۷/۱۰) گفته است، و بخاری این را در الادب المفرد (ص۱۰۴) از ابن عباس به مثل آن روایت کرده است.
[۹۴۲] صحیح. طبرانی (۱۰/ ۲۵۸) هیثمی (۱۰/ ۱۳۷) می گوید: رجال آن رجال صحیحاند.