حیات صحابه – جلد پنجم

پیامبر صو آموختن ذکر جامع به جویریه

امامان ششگانه به استثنای بخاری از جویریه لروایت نموده‏اند که: پیامبر صاز نزد وی بیرون گردید، باز در حالی عودت نمود که چاشت را سپری نموده بود، و او همینطور نشسته بود، گفت: «تا حال بر همان حالتی هستی که من ترکت نمودم؟» پاسخ داد: آری، پیامبر صفرمود: «بعد از تو چهار کلمه را سه بار گفتم، اگر آن‏ها با آنچه تو امروز گفته‏ای وزن کرده شوند، از آن‏ها سنگین می‏شوند: «سبحان الله وبحمده، عدد خلقه، ورضاء نفسه، وزنة عرشه، ومداد کلمـاته»، «نسبت پاکی است خدا را و ستایش است برای او، به عدد خلقش، به رضای نفسش، به وزن عرشش، و به تعداد کلماتش». و در روایتی نزد مسلم آمده: «سُبْحَانَ اللَّهِ عَدَدَ خَلْقِهِ سُبْحَانَ اللَّهِ رِضَا نَفْسِهِ سُبْحَانَ اللَّهِ زِنَةَ عَرْشِهِ سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ كَلِمَاتِهِ». نسائی در آخرش افزوده: «والحمد لله كذلك». و در روایتی باز هم نزد وی آمده: «سبحان الله وبحمدِه ولا إله إلا اللهُ، والله أكبر، عدد خلْقِهِ، ورضا نفْسِه وزنَةَ عرشِهِ، ومداد كلماته» [۶۸۲]. این چنین در الترغیب (۹۸/۳) آمده است.

[۶۸۲] مسلم (۲۷۲۶) احمد (۶/ ۴۳۰) ترمذی (۳۵۵۵) طبرانی (۱۰/ ۸۱).