حیات صحابه – جلد پنجم

یقین عمربن الخطاب سدرباره مجازات اعمال

ابوراهویه از محمدبن منتشر روایت نموده، که گفت: مردی به عمربن خطاب سگفت: من شدیدترین آیه در کتاب خداوند را می‏دانم، عمر او را با دره زده گفت: چه می‏خواستی که از آن اینقدر جستجو نمودی تا آن را پیدا کردی؟ سپس او رفت، تا فردای آن روز، حضرت عمر به او گفت: آیه‏ای که دیروز یاد کردی کدام است؟ گفت:

﴿سُوٓءٗا يُجۡزَ بِه﴾[النساء: ۱۲۳].

ترجمه: «هر که کار بد کند به آن جزا داده می‏شود».

و هر که از ما عمل بد کند، به آن جزا داده می‏شود، عمر گفت: وقتی این آیه نازل گردید، اوقات ما چنان سپری می‏شد که نه طعام برای ما گوارا بود و نه نوشیدنی، تا این که خداوند آیه‏ای نازل کرد و در آن رخصت داد و گفت:

﴿وَمَن يَعۡمَلۡ سُوٓءًا أَوۡ يَظۡلِمۡ نَفۡسَهُۥ ثُمَّ يَسۡتَغۡفِرِ ٱللَّهَ يَجِدِ ٱللَّهَ غَفُورٗا رَّحِيمٗا ١١٠﴾[النساء: ۱۱۰].

ترجمه: «و هر که گناه کند، یا ستم کند بر خود، و از خدا آمرزش طلبد، خدا را آمرزگار و مهربان می‏یابد».

این چنین در الکنز (۲۳۹/۱) آمده است.