اذکار صبح و شام
ابوداود و نسائی از عبدالحمید مولای بنی هاشم روایت نمودهاند که مادرش - وی خدمت یکی از دختران رسول خدا صرا مینموده - برای وی حدیث بیان نمود، که دختر پیامبر صبرایش حدیث بیان داشت، که پیامبر صوی را تعلیم میداد و میگفت: «وقتی صبح نمودی بگو: «سُبْحَانَ اللَّهِ وَبِحَمْدِهِ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ مَا شَاءَ اللَّهُ كَانَ وَمَا لَمْ يَشَأْ لَمْ يَكُنْ أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَىْءٍ قَدِيرٌ وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَىْءٍ عِلْمًا»، «خداوند پاک و منزه است و من او رامی ستایم، و قوت و توانایی جز به توفیق و مدد خداوجود ندارد، آنچه را خدا بخواهد میباشد، و آنچه را نخواهد نمیباشد، من میدانم که خداوند به همه چیز قادر است، و خداوند همه چیز را به علم خود میداند»، کسی که اینها را وقتی صبح مینماید بگوید، تا شامگاه حفاظت میشود، و کسی که اینها را وقتی شب میکند بگوید، تا صبح نمودنش حفاظت میشود» [۶۹۷]منذری درمختصر السنن میگوید: در اسنادش یک زن مجهول است. این را هم چنان ابن السنی، چنانکه در تحفةالذاکرین (ص۶۶) آمده، روایت نموده است.
و ابوداود از ابودرداء سروایت نموده، که گفت: کسی که وقتی صبح و شام مینماید هفت بار بگوید: «حَسْبِىَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ»، ترجمه: «خداوند برایم کافی است، معبود جز او وجود ندارد، بر وی توکل نمودم، و او پروردگار عرش بزرگ است»، خداوند کفایت تکلیف و رنجش را میکند، خواه آن را از صدق دل گفته باشد یا به دروغ [۶۹۸].
[۶۹۷] ضعیف. ابوداوود (۵۰۷۵) در سند آن یک بانوی ناشناخته است. آلبانی آن را در ضعیف الجامع (۴۱۲۵) ضعیف دانسته است. [۶۹۸] موضوع. ابوداوود (۵۰۸۱) نگا: الضعیفة (۵۲۸۶) و ضعیف ابوداوود.