حیات صحابه – جلد پنجم

قول حذیفه در این باره

بخاری، ابوداود و ترمذی از حذیفه سروایت نموده‏اند که: رسول صوقتی بر بسترش می‏گرفت می‏گفت: «باسمك اللهم احيا و اموت»، ترجمه: «به نامت بار خدایا زنده می‏شوم و می‏میرم»، و وقتی صبح می‏نمود می‏گفت: «الحمدلله الذي احيانا بعد ما اماتنا واليه النشور»، ترجمه: «ستایش خداوندی راست، که ما را بعد از اینکه کشت زنده نمود، و بازگشت به‌سوی اوست» [۸۶۶]. این چنین در جمع الفوائد (۲۵۹/۲) آمده است. و ابن جریر که این را صحیح دانسته از ابوذر به مثل آن روایت نموده، مگر این که وی گفته: «اللهم باسمك نموت ونحيا» [۸۶۷]، ترجمه: «بار خدایا، به نام تو می‏میریم و زنده می‏شویم»، چنانکه در الکنز (۶۷/۸) آمده است.

[۸۶۶] بخاری (۷۳۹۴). [۸۶۷] بخاری (۳۷۹۵).