حیات صحابه – جلد پنجم

دعای اصحاب لوقتی سال یا ماه داخل می‏شد و وقتی داخل قریه‏ای می‏شدند

طبرانی در الأوسط از عبداللَّه بن هشام روایت نموده، که گفت: اصحاب رسول خداصوقتی سال یا ماه داخل می‏شد، این دعا را می‏آموختند: «اللهم ادخله علينا بالا من وألايمان، السلامة والاسلام، ورضوان من الرحمن، جوار من الشيطان». ترجمه: «بار خدایا، آن را بر ما به امن، ایمان، سلامتی، اسلام، رضامندی رحمان و پناه از شیطان داخل گردان» [۹۷۸]. هیثمی (۱۳۹/۱۰) می‏گوید: اسناد آن حسن است، و در حاشیه‏اش از ابن حجر نقل شده: در آن رشدین بن سعد آمده، و ضعیف می‏باشد.

و بزار از ابوامامه بن سهل از ابوهریره روایت نموده، که گفت: برایش گفتم: قوم وقتی وارد قریه‏ای می‏شدند یا به قریه‏ای آشکار می‏گردیدند، از چه می‏ترسیدند که این را می‏گفتند: «اللهم اجعل فنا فيها رزقا». ترجمه: «بار خدایا، در آن برای ما رزق بگردان». گفت: از ستم والیان و قحط باران می‏ترسیدند. هیثمی (۱۳۵/۱۰) می‏گوید: رجال آن رجال صحیح‌اند، غیر قیس بن سالم که ثقه می‏باشد.

[۹۷۸] ضعیف. طبرانی در الاوسط. هیثمی (۱۰/ ۱۳۹) آن را حسن دانسته است. در سند آن رشدین بن سعد است که ضعیف است و دچار اختلاط گشت. نگا: التقریب (۲۰۹).