آنچهاز اقوال بعضی اصحاب درباره ترس از آتش گذشت
و قصه پهلو خوردن شدادبن اوس بر بسترش گذشت و این قولش که: بار خدایا، آتش خواب را از من ربوده است، و به همین خاطر بلند میشد و تا صبح نماز میخواند. و بعضی قصههای این باب در گریه اصحاب پیامبر صگذشت. و در بخش روز مؤته گریه عبداللَّه بن رواحه سگذشت، و این قولش که: به خدا سوگند، نه در من حب دنیاست و نه هم شیفتگی به شما، ولی من از رسول خدا صشنیدم که آیهای از کتاب خدا را میخواند، که آتش را در آن یاد مینمود:
﴿وَإِن مِّنكُمۡ إِلَّا وَارِدُهَاۚ كَانَ عَلَىٰ رَبِّكَ حَتۡمٗا مَّقۡضِيّٗا ٧١﴾[مریم: ۷۱].
ترجمه: «و همه شما (بدون استثناء) وارد جهنم میشوید، این امری است حتمی و فرمانی است قطعی از پروردگارتان».
و من نمیدانم که بازگشتم بعد از ورود چگونه خواهد بود؟!