حیات صحابه – جلد پنجم

سخن علی سدرباره امیدبخش‏ترین آیه در کتاب خدا

ابن مردویه از علی بن ابی طالب سروایت نموده که: پیامبر خدا صفرمود: «برای امتم شفاعت می‏کنم، تا این که پروردگارم صدایم می‏نماید و می‏گوید: ای محمد، آیا راضی شدی؟ می‏گویم: بلی، راضی شدم»، بعد از آن رویش را به‌سوی من گردانید و گفت: ای اهل عراق شما می‏گویید: امید بخش‏ترین آیه در کتاب خداوند این است:

﴿يَٰعِبَادِيَ ٱلَّذِينَ أَسۡرَفُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ لَا تَقۡنَطُواْ مِن رَّحۡمَةِ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ يَغۡفِرُ ٱلذُّنُوبَ جَمِيعًاۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ﴾[الزمر: ۵۳].

ترجمه: «ای بندگان من! آنان که بر نفس‏های خود اسراف و ستم کرده‏اید، از رحمت خدا ناامید مشوید، چون خداوند همه گناهان را می‏آمرزد، و او آمرزگار و مهربان است».

پاسخ دادم: آری، ما این را می‏گوییم، افزود: ولی ما اهل بیت می‏گوییم: امیدبخش‏ترین آیه در کتاب خدا این است:

﴿ وَلَسَوۡفَ يُعۡطِيكَ رَبُّكَ فَتَرۡضَىٰٓ ٥﴾[الضحی: ۵].

ترجمه: «و پروردگارت به تو عطا خواهد نمود و تو خوشنود خواهی شد».

و این شفاعت است. [۹۳]این چنین در الکنز (۲۷۳/۷) آمده است.

[۹۳] ضعیف. ابونعیم (۳/ ۱۷۹) همچنین بزار و طبرانی بطور مختصر. منذری در الترغیب می گوید: سند آن ان شاءالله حسن است. آلبانی در ضعیف الترغیب می گوید: منذری چنین می گوید اما در آن یک ضعیف و یک شخص ناشناس است. (۴۱۱۸).