قول طلحه بن عبیداللَّه برای جماعتی که برای‌شان نماز داد: آیا از نمازم راضی شدید
طبرانی از طلحه بن عبیداللَّه سروایت نموده که وی برای قومی نماز داد، هنامی که برگشت گفت: من فراموش نمودم، که قبل از جلو رفتنم با شما مشورت کنم، آیا از نمازم راضی شدید؟ گفتند: آری، و چه کسی از آن بدش میآید، ای ناصر و حواری رسول خدا ص، گفت: من از رسول خدا صشنیدم که میگفت: «هر گاه مردی قومی را در حالی امامت کند، که آنان وی را بد ببرند، نمازش از گوش‌هایش تجاوز نمیکند» [۳۰۴]. هیثمی (۶۸/۲) میگوید: این را طبرانی در الکبیر به روایت سلیمان بن ایوب طلحی روایت کرده است، و درباره آن ابوزرعه گفته: عامه احادیثش تأیید نمیشود، و صاحب میزان گفته: منکرهایی دارد، و ثقه هم دانسته شده.
[۳۰۴] سند آن ضعیف است. طبرانی (۱/ ۱۱۵) در سند آن سلیمان به ایوب طلحی است که صدوقی است که اشتباه می کند و پدر و پدربزرگش مجهول هستند اما حدیث دارای شواهدی است که بر اساس آن آلبانی این حدیث را در صحیح الترغیب (۴۸۴) و دارای شواهدی در آنجاست: (۴۸۵، ۴۸۷) نگا: المجمع (۲/ ۶۸).