حیات صحابه – جلد پنجم

مشغولیت پیامبر صبه این کار

عبدالرزاق از اسامه بن عمیر سروایت نموده، که گفت: نماز برپا می‏شد، و مردی با پیامبر صدر مورد کاری که داشت صحبت می‏نمود، و در میان او و قبله می‏ایستاد، و خیلی می‏ماند و با وی صحبت می‏کرد، بسا اوقات بعضی قوم را دیدم که از طول قیام پیامبر صخواب رفتند [۲۹۲]. این چنین در الکنز (۲۳۴/۴) آمده است. این را همچنان عبدالرزاق و ابوالشیخ در الاذان از انس سبه مثل آن روایت کرده‏اند. چنانکه در الکنز (۲۷۳/۴) آمده است. و نزد ابن عساکر از انس روایت است که: نماز در وقت عشاء برپا می‏شد، و پیامبر صبا مردی می‏ایستاد، و با وی صحبت می‏نمود، تا حدّی که گروه‌هایی از صحابه به خواب می‏رفتند، و بعد از آن به نماز بر می‏خاستند. این چنین در الکنز (۲۷۳/۴) آمده است.

و ابوالشیخ در الاذان از عروه روایت نموده، که گفت: پیامبر صبعد از اینکه مؤذن اقامت می‏گفت: و خاموش می‏شد، در کاری صحبت می‏نمود و آن را برآورده می‏ساخت. می‏افزاید: و انس بن مالک فرمود: وی چوبی داشت که آن را به دست می‏گرفت. این چنین در الکنز (۲۷۳/۴) آمده است. و بخاری در الادب المفرد (ص۴۳) از انس روایت نموده، که گفت: پیامبر صرحیم و مهربان بود، هر کسی نزدش می‏آمد به او وعده می‏داد، و وعده‏اش را اگر نزدش می‏بود وفا می‏کرد، برای نماز اقامت گفته شد، و اعرابیی نزدش آمد و از جامه‏اش گرفته گفت: اندکی از کارم مانده است، و می‏ترسم که آن را فراموش کنم، سپس همراهش برخاست، تا اینکه از کار وی فارغ گردید، آن گاه برگشت و نماز گزارد.

[۲۹۲] حسن. بخاری در ادب المفرد (۲۷۸) آلبانی آن را حسن دانسته است. نگا: الصحیحة (۲۰۹۴).