قول پیامبر صدرباره تعظیم کلماتی که یکی از یارانش در مجلسی گفت
احمد از انس سروایت نموده، که گفت: با پیامبر صدر مجلسی در حلقهای نشسته بودم که مردی آمد و به پیامبر صو به قوم سلام داد و گفت: السلام علیکم و رحمه الله، پیامبر صپاسخ داد، «وعلیك السلام ورحـمه الله وبرکاته»، هنگامی که آن مرد نشست گفت: «الْحَمْدُ لِلَّهِ حَـمْداً كَثِيراً طَيِّباً مُبَارَكاً فِيهِ كَمَا يُحِبُّ رَبُّنَا أَنْ يُحْمَدَ وَيَنْبَغِى لَهُ»، ترجمه: «ثنا و ستایش فراوان بادا برای خداوند، ستایش نیکو و مبارک، آن طوری که پروردگارمان دوست میدارد ستایش شود، و برایش سزاوار است». پیامبر خدا صبه او گفت: «چطور گفتی؟» او همان گفتهاش را برای وی تکرار نمود، پیامبر صفرمود: «سوگند به ذاتی که جانم در دست اوست، ده ملک برای گرفتن آن فرا رسیدند، هر یکیشان حریص بود که آن را بنویسد، بعد ندانستند که چگونه آن را بنویسند، تا این که آن را بهسوی خداوند صاحب عزت بالا بردند، فرمود: آن را طوری که بندهام گفته بنویسد» [۶۸۶]. منذری در الترغیب (۱۰۳/۳) میگوید: این را احمد روایت نموده، و راویان آن ثقهاند، و نسائی و ابن حبان در صحیحش نیز آن را روایت نمودهاند، مگر این که آن دو گفتهاند: طوری که پروردگارمان دوست میدارد و راضی میشود.
نزد طبرانی به اسناد حسن - لفظ هم از وی است -، بیهقی و ابن ابی الدنیا از ابوایوب سروایت است که گفت: مردی نزد رسول خدا صگفت: «الْحَمْدُ لِلَّهِ حَمْداً كَثِيراً طَيِّباً مُبَارَكاً فِيهِ»، رسول خدا صپرسید: «صاحب این کلمه کیست؟» آن مرد خاموش ماند، و پنداشت که در حضور پیامبر صحرفی زده که برای وی ناپسند است، پیامبر خدا صگفت: «وی کیست؟ وی راست گفته است»، آن مرد گفت: ای رسول خدا من آن را گفتم، و بدان خیر میطلبم، فرمود: «سوگند به ذاتی که جانم در دست اوست من سیزده ملک را دیدم که بهسوی کلمه ات میشتافتند و هر یکی سعی مینمود، که آن را بهسوی خداوند تبارک و تعالی بلند نماید» [۶۸۷]. این چنین در الترغیب (۱۰۲/۳) آمده است.
[۶۸۶] ضعیف. احمد (۳/ ۱۵۸) و نسائی در عمل الیوم و اللیلة (۳۴۱) ابن حبان (۸۴۵) در سند آن خلف بن خلفة است که دچار اختلاط گردید. [۶۸۷] ضعیف. طبرانی در الکبیر (۴/ ۱۸۴) در سند آن ابوالورد بن ثمامة است که مقبول است.: التقریب (۲/ ۴۸۶).