حیات صحابه – جلد پنجم

رغبت و علاقمندی ابن مسعود سبه ذکر

طبرانی از عبداللَّه بن مسعود سروایت نموده، که گفت: اینکه خداوند ﻷرا از روز تا شب ذکر نمایم، برایم محبوب‏تر از آن است که از روز تا شب به اسب‏های نیکو [مردم را] سوار نموده و [در راه خدا] بفرستم. هیثمی (۷۵/۱۰) می‏گوید: این را طبرانی از طریق قاسم از جدش ابن مسعود روایت نموده، ولی او از وی نشنیده است. و نزد طبرانی از ابوعبیده بن عبداللَّه بن مسعود روایت است، که گفت: برای عبداللَّه بن مسعود دشوار بود که بدون ذکر خداوند صحبت نماید. هیثمی (۲۱۹/۲) می‏گوید: و ابوعبیده از پدرش نشنیده، ولی بقیه رجال آن ثقه‏اند. در روایتی نزد وی آمده: بر وی دشوار تمام می‏شد که سخن متکلمی را بعد از طلوع فجر تا خواندن نماز صبح بشنود. و نزد وی هم چنین در این مورد از عطاء روایت است که گفت: ابن مسعود نزد قومی بیرون رفت، که بعد از صبح صحبت می‏نمودند، آنان را از صحبت نهی نمود و گفت: شما برای نماز آمده اید، یا نماز بگزارید، یا خاموش باشید. هیثمی (۲۱۹/۲) می‏گوید: و عطاء از ابن مسعود نشنیده، ولی بقیه رجال آن ثقه‏اند.