حیات صحابه – جلد پنجم

گریه ابن عمر به خاطر شنیدن حدیثی از ابن عمر و از پیامبر ص

احمد - که راویانش راویان صحیح‌اند - از ابوسلمه بن عبدالرحمن بن عوف روایت نموده، که گفت: عبداللَّه بن عمر و عبداله بن عمروبن عاص شدر مروه با هم روبرو شدند و صحبت نمودند، بعد از آن عبداللَّه بن عمرو رفت و عبداللَّه بن عمر در حالی باقی ماند که می‏گریست، مردی به او گفت: ای ابوعبدالرحمن چه تو را می‏گریاند؟ گفت: این - یعنی عبداللَّه بن عمرو - می‏گوید که از رسول خدا صشنیده که می‏گفت: «کسی که در قلبش به اندازه یک دانه (خردل) از کبر باشد، خداوند وی را بر رویش در آتش می‏اندازد» [۴۰۱].

این چنین در الترغیب (۳۴۵۴) آمده است.

[۴۰۱] صحیح. احمد (۲/ ۱۶۶، ۲۱۵۲) نگا: المجمع (۱/ ۹۸) و صحیح الترغیب (۲۹۰۹).