دعای فضاله بن عبید س
طبرانی از ام الدرداء لروایت نموده، که گفت: فضاله بن عبید سمیگفت: «اللهم إني أسالك الرضى بالقضاء والقدر، وبرد العيش بعد الـموت، ولذة النظر الى وجهك، والشوق الى لقائك في غير ضراء مضرة ولا فتنة مضلة». ترجمه: «بار خدایا، من از تو رضای به قضا و قدر، سردی زندگی بعد از مردن، لذت دیدن به سویت و شوق لقایت را، بدون عائد شدن ضرر مضر و فتنه گمراه کننده، طلب میکنم». و ادعا مینمود، که اینها دعاهاییاند که رسول خدا صبه آنها دعا مینمود [۹۷۷]. هیثمی (۱۷۷/۱۰) میگوید: این را طبرانی در الأوسط و الکبیر روایت نموده، و رجال آنها ثقهاند.
[۹۷۷] حسن. طبرانی در الاوسط (۶/ ۱۶۵) هیثمی (۱۰/ ۱۷۷) می گوید: رجال آن ثقه هستند.