دستور پیامبر صو ابوبکر به جنگ با قبایلی که اذان در آنها شنیده نمیشود
ابن عساکر از خالدبن سعید و او از پدرش روایت نموده است، که گفت: پیامبر صخالدبن سعید بن عاص سرا به‌سوی یمن فرستاد، و گفت: «اگر بر قریهای عبور نمودی، و اذان نشنیدی آنان را اسیر و برده ساز» [۲۵۶]، پس وی بر بنی زبید عبور نمود، و اذانی نشنید، بنابراین آنان را اسیر و برده گرفت، آن گاه عمروبن معدیکرب آمد، و با او صحبت نمود، و خالد آنان را به وی بخشید. این چنین در الکنز (۲۹۸/۲) آمده است.
و بیهقی [۲۵۷]از طلحه بن عبداللَّه [۲۵۸]بن عبدالرحمن بن ابی بکر روایت نموده است، که گفت: ابوبکر سهنگامی امیرانش را در جنگ ارتداد میفرستاد، به آنان دستور داد: وقتی منزلی را فرا گرفتید و محاصره نمودید، اگر از آن اذانی را (برای نماز) شنیدید، دست بازدارید، تا ایشان را بپرسید که: چه انتقادی دارید، و اگر اذانی را نشنیدید، از هر سو بر آنان هجوم آورید، بکشید، بسوزانید، و در قتل و جرح مبالغه کنید، و در شما سستی به سبب مرگ پیامبر‌تان صدیده نشود. و نزد عبدالرزاق از زهری روایت است که گفت: هنگامی که ابوبکر صدیق به جنگ اهل ارتداد فرستاد گفت: شب را سپری کنید، و هر جایی که در آن اذان را شنیدید، از آن دست باز دارید، چون اذان شعار ایمان است. این چنین در الکنز (۱۴۱/۳) آمده است.
[۲۵۶] در اصل والکنز: «فاصبهم» آمده، و آن تصحیف است. [۲۵۷] در سنن خود (۸/ ۱۷۸). [۲۵۸] در اصل و الکنز: عبیداللَّه آمده، و تضحیف میباشد.