انکار صله بن حارث و ابن مسعود بر کسی که در مسجد ایستاده قصه نماید
طبرانی در الکبیر از ابوصالح سعیدبن عبدالرحمن بن عنز تحبیبی روایت نموده، که: وی برای مردم در حال ایستاده قصه میگفت، صله بن حارث غفاری س- وی از اصحاب پیامبر صاست - به او گفت: به خدا سوگند، ما عهد نبیمان را ترک ننمودهایم، رحمهایمان را قطع نکردهایم، که تو و یارانت در میان ما ایستادهاید [۵۶۶]. هیثمی (۱۸۹/۱) میگوید: اسناد آن حسن است. این را هم چنان بخاری، بغوی، محمدبن ربیع جیزی و ابن سکن روایت نمودهاند، و ابن سکن میگوید: غیر این حدیث از صله دیگر حدیثی نیست. این چنین در الاصابه (۱۹۳/۲) آمده است. و طبرانی از عمروبن زراره روایت نموده، که گفت: عبداللَّه - یعنی ابن مسعود - سکنار من در حالی ایستاد که قصه میگفتم، و گفت: ای عمرو بدعت و گمراهی را ایجاد نمودهای، یا این که تو از محمد صو اصحابش با هدایتتری؟ آن گاه من ایشان را دیدم، که از نزدم پراکنده شدند، و دیدم که هیچ کسی نزدم باقی نماند. هیثمی (۱۸۹/۱) میگوید: این را طبرانی در الکبیر روایت نموده، و دو اسناد دارد، که رجال یکی از آنها رجال صحیحاند.
[۵۶۶] هیثمی آن را حسن دانسته است. طبرانی در الکبیر (۸/ ۷۴) نگا: المجمع (۱/ ۱۸۹).