حیات صحابه – جلد پنجم

دعایش برای ضعیفان اصحابش

بزار از ابوهریره سروایت نموده که: رسول خدا صبعد از این که سلام داد سرش را در حالی بلند نمود که ربروی قبله بود و گفت: «بار خدایا، سلمه بن هشام، عیاش بن ابی ربیعه، ولیدبن ولید و ضعیفان مسلمانان، آنانی را که نه حیله‏ای در توان دارند و نه راهی می‏یابند، نجات بخش» [۸۳۷]. هیثمی (۱۵۲/۱۰) می‏گوید: در این عل بن زید آمده و درباره‏اش اختلاف است، ولی بقیه رجال آن ثقه‏اند، ودر صحیح آمده، که پیامبر صبه آن قنوت خواند. ابن سعد (۱۳۰/۴) این را از ابوهریره به مثل آن روایت نموده، و در روایت وی آمده: «اللهم انج»، ترجمه: «بار خدایا، نجات بده». و در روایت دیگری نزد وی از او روایت است که گفت: هنگامی که نبی صسرش را از رکعت نماز فجر بلند نمود گفت: «بار خدایا، ولید بن ولید سلمه بن هشام عیاش بن ربیعه و مستضعفان مکه را نجات ببخش، بار خدایا فشارت را بر مضر سخت‏تر کن، بار خدایا، سال‏هایشان را چون قحط سالی‏های یوسف بگردان» [۸۳۸].

[۸۳۷] ضعیف. احمد (۲/ ۴۰۷) در سند آن علی بن زید ضعیف است. نگا: المجمع (۱۰/ ۱۵۲). [۸۳۸] بخاری (۶۲۰۰) مسلم در کتاب المساجد (۲۹۵).