رفتن علم و فراموش شدنش قول پیامبر ص: «این وقتی است که علم برداشته میشود» و معنای آن
حاکم (۹۹/۱) از عوف بن مالک اشجعی سروایت نموده که: رسول خدا صروزی بهسوی آسمان نگریست و گفت: «این وقتی است که علم برداشته میشود»، آن گاه مردی از انصار که به او ابن لبید گفته میشد به رسول خدا صگفت: ای رسول خدا چگونه عمل برداشته میشود، در حالی که در کتاب ثبت گردیده، و قلبها آن را فراگرفتهاند؟ رسول خدا صفرمود: «من تو را از فقیهترین اهل مدینه میپنداشتم»، بعد از آن گمراهی یهود و نصاری را در ضمن موجودیت کتاب خدا در دستشان یاد نمود، میگوید: بعد با شداد بن اوس سروبرو شدم، و حدیث عوف بن مالک را برایش بیان داشتم، گفت: عوف راست گفته، آیا تو را از اول آن که برداشته میشود خبر ندهم؟ گفتم: آری، خبر بده، گفت: خشوع، حتی که خاشعی را نمیبینی [۶۰۱]، حاکم میگوید: این صحیح است، و بخاری و مسلم همه راویان آن را حجت گرفتهاند، ذهبی نیز همینطور گفته است. بزار و طبرانی در الکبیر از عوف مثل این را روایت کردهاند، چنان که در مجمع الزوائد (۲۰۰/۱) آمده است. و ابن عبدالبر این را در العلم (۱۵۲/۱) مثل آن روایت نموده، و در روایت وی آمده: آن گاه مردی از انصار که به او زیاد بن لبید گفته میشد به پیامبر صگفت: ای رسول خدا، در حالی از نزد ما برداشته میشود، که در میان ما کتاب خداست، و ما آن را به پسران و زنان خود میآموزیم!! و در روایت وی آمده: بعد از آن شداد گفت: آیا میدانی بلند شدن و برداشته شدن علم چیست؟ میگوید: گفتم: نخیر، نمیدانم، گفت: رفتن ظرفهای آنست، و میدانی کدام علم برداشته میشود؟ میگوید: گفتم: نخیر نمیدانم، گفت: خشوع، حتی که خاشعی دیده نمیشود [۶۰۲]. حاکم نیز این را به روایت ابودرداء و ابن لبید بروایت نموده، و طبرانی در الکبیر از صفوان بن عسال و وحشی بن حرب ببه معنای آن روایت نموده، چنان که در المجمع آمده است. و در روایت ابودرداء آمده: تورات و انجیل نزد یهود و نصارا هست، چه نفعی به آنها رسانده است؟. و در روایت وحشی آمده: به آن سربلند نمیکنند. و در روایت ابن لبید آمده: از آن هیچ نفع نمیبرند.
[۶۰۱] صحیح. حاکم (۱/ ۹۹) وی آن را صحیح دانسته و ذهبی با وی موافقت نموده. نگا: مجمع (۱/۲۰۰). [۶۰۲] صحیح. نگا: مجمع (۱/ ۲۰۰).