قول پیامبر صدرباره فضیلت درود بر وی
احمد و نسائی از ابوطلحه انصاری روایت نمودهاند که گفت: روزی رسول خدا صدر حالی صبح نمود که خوش طبیعت بود وخوشی و بشاشت در رویش دیده میشد، گفتند: ای رسول خدا، امروز خوش طبع صبح نمودی و خوشی و بشاشت در رویت دیده میشود، گفت: «آری، کسی از طرف پروردگارم ﻷنزدم آمدو گفت: کسی که از امتت بر تو درود بفرستد، خداوند در مقابل آن برایش ده نیکی مینویسد و ده گناه را از وی محو میسازد، و ده درجه بلندش مینماید، و همانقدر خداوند بر او رحمت نازل میفرماید» [۷۱۴]. ابن حبان هم این را در صحیح خود روایت نموده و طبرانی نیز مثلش را روایت کرده است. این چنین در الترغیب (۱۵۷/۳) آمده، و عبدالرزاق نیز مانند آن را، چنانکه در الکنز (۲۱۶/۱) آمده، روایت نموده است. این حدیث طرق زیاد و الفاظ مختلف دارد.
حاکم - که آن را صحیح دانسته - از کعب بن عجره روایت نموده، که گفت: رسول خدا صفرمود: «نزد منبر حاضر شوید»، حاضر شدیم، وقتی که یک پله بالا رفت گفت: «آمین»، باز وقتی بر پله دوم بالا رفت گفت: «آمین»، و هنگامی که بر پله سوم بالا رفت گفت: «آمین»، وقتی که پایین آمد، گفتیم: ای رسول خدا، امروز از تو چیزی را شنیدیم که نمیشنیدیم، گفت: «جبریل نزدم حاضر شد و گفت: هلاک بادا کسی که رمضان را دریابد و برایش بخشیده نشود، گفتم: آمین، هنگامی که بر دومی بالا رفتم، گفت: هلاک بادا کسی که نزدش یاد شوی و بر تو درود نفرستد، گفتم: آمین، هنگامی که بهسوی سومی بلند گردیدم گفت: هلاک بادا کسی که، پدر و مادرش را نزد وی پیری فرا رسد، یا یکیشان را و آنها وی را داخل جنت ننمایند، گفتم: آمین» [۷۱۵]. ابن حبان این را در صحیح خود از مالک بن حویرث روایت نموده [۷۱۶]و بزّار، و طبرانی این را از عبداللَّه ابن حارث بن جزء زبیدی [۷۱۷]روایت کردهاند و ابن خزیمه و ابن حبان این را از الوهریره سروایت نمودهاند و طبرانی از ابنعباس سبه مثل آنرا چنانکه در الترغیب (۱۶۶/۳) آماده روایت نموده است و طبرانی هم چنان حدیث کعب را روایت نموده، و رجال آن، چنانکه هیثمی گفته، ثقهاند، و حدیث مالک را نیز روایت نموده و در آن عمران بن ابان آمده، وی را ابن حبان ثقه دانسته و بیشتر از یک تن ضعیفش دانستهاند. و از این طریق این را ابن حبان روایت نموده، چنانکه هیثمی (۱۶۶/۱۰) گفته است.
[۷۱۴] حسن لغیره. احمد (۴/ ۲۶) ابن حبان و نسائی. نگا: صحیح الترغیب (۱۶۶۶۱). [۷۱۵] صحیح لغیره. ابن حبان (۹۰۷)حاکم (۳/ ۱۰۳) و آن را صحیح دانسته. آلبانی در صحیح الترغیب (۱۶۷۷) می گوید: صحیح لغیره است. [۷۱۶] صحیح لغیره. ابن حبان. نگا: صحیح الترغیب (۱۶۷۸). [۷۱۷] حسن صحیح. چنانکه در صحیح الترغیب (۱۶۷۹) آمده.