حیات صحابه – جلد پنجم

فهرست کتاب

دعای پیامبر صبرای علی س

دعای پیامبر صبرای علی س

ابن ابی عاصم، ابن جریر - و آن را صحیح دانسته -، طبرانی در الأوسط و ابن شاهین در السنۀ از علی سروایت نموده‏اند که گفت: دچار دردی شدم، و نزد پیامبر صآمدم، مرا در جایش سرپا نگه داشت، و به نماز خواندن برخاست، و گوشه‏ای از لباسش را بر من انداخت، بعد از آن گفت: «ای پسر ابوطالب تندرست شدی و باکی بر تو نیست، هر چه از خداوند برای خودم خواستم مثل آن را برای تو نیز طلب نمودم، و هرچه را از خدا خواستم به من داد، مگر اینکه به من گفته شد: بعد از تو نبی نیست»، سپس در حالی برخاستم، که گویی تکلیف و شکایتی نداشتم. این چنین در المنتخب (۴۳/۵) آمده است.

و بزار از زید بن یثیع و سعیدبن وهب و عمروبن ذی مر روایت نموده، که گفتند: از علی سشنیدیم که می‏گوید: هر کسی را که سخن رسول خدا صرا در روز غدیر خم شنیده باشد سوگند می‏دهم که برخیزد، آن گاه سیزده مرد برخاستند و شهادت دادند که رسول خدا صگفت: «آیا من برای مومنین از نفس‏هایشان اولی نیستم؟» گفتند: بلی، ای رسول خدا، می‏گوید: بعد از آن دست علی را گرفت و گفت: «کسی را که من مولایش هستم، این هم مولایش [۷۹۷]است، بار خدایا، با کسی که با او دوستی می‏کند دوستی کن، و با کسی که با او دشمنی می‏کند دشمنی کن، و کسی را که دوستش می‏دارد دوست بدار، و کسی را که بدش می‏برد بد ببر، و کسی را که یاریش می‏دهد یاری بده و کسی را که وی را ترک می‏کند و با او همکاری نمی‏کند کنار بگذار و یاریش مکن». هیثمی (۱۰۵/۹) می‏گوید: رجال آن رجال صحیح‌اند، غیر فطربن خلیفه که وی ثقه است. و در حاشیه المجمع آمده: بخاری نیز از وی - [یعنی از فطر] - روایت نموده است. و نزد طبرانی از ابن عباس ببه این لفظ روایت است: «بار خدایا، کمکش کن، و توسط وی کمک نما، رحمش کن و توسط وی رحم نما، نصرتش بده و توسط وی نصرت بده، بار خدایا، با کسی که با او دوستی می‏کند دوستی کن و با کسی که با او دشمنی می‏کند دشمنی نما» [۷۹۸]- یعنی با علی -. این چنین در المنتخب (۳۲/۵) آمده است. و نزد حاکم از علی به شکل مرفوع روایت است: «بار خدایا، لسانش را ثابت گردان و قلبش را هدایت فرما» [۷۹۹]، و از ابن عباس به این لفظ روایت است: «بار خدایا، به قضاوت هدایتش نما» [۸۰۰]، چنانکه در المنتخب (۳۵/۵) آمده است.

[۷۹۷] یعنی: کسی را که من یاورش هستم علی نیز یاورش است. این معنی را امام شافعی گفته است، ابوالعبس گفته: یعنی: کسی که با من محبت و دوستی دارد باید با وی نیز داشته باشد. [۷۹۸] صحیح. طبرانی (۱۲/ ۱۲۲) بیهقی (۹/ ۱۳۱) ابن سعد (۲/۱). [۷۹۹] صحیح. حاکم (۳/ ۳/ ۱۳۵) احمد (۱/ ۱۱۱). [۸۰۰] صحیح. حاکم (۴/ ۸۸).