حیات صحابه – جلد پنجم

ترغیب سلمان و ابودرداء ببه ذکر

ابونعیم در الحلیه (۲۰۴/۱) از سلمان سروایت نموده است، که گفت: اگر مردی شب را در بخشش کنیزان سفید سپری نماید، و فرد دیگر شب در تلاوت کتاب خداوند ﻷو ذکر خداوند تعالی سپری نماید، [شبی دومی از شب اولی در اجر بهتر است]، - سلیمان می‏گوید: انگار وی بر این باور است، که کسی ذکر می‏نماید بهتر است -. و احمد از حبیب بن عبید روایت نموده، که مردی نزد ابودرداء سآمد و به او گفت: به من وصیت نما، به او گفت: خداوند ﻷرا در خوشی یاد کن در سختی یادت می‏کند، و وقتی بر چیزی از دنیا دست یافتی بنگر که فرجامش به کدام سوست. این چنین در صفه الصفوه (۲۵۸/۱) آمده است. و ابونعیم در الحلیه (۲۱۹/۱) از ابودرداء روایت نموده، که گفت: آیا شما را از بهترین اعمال تان، محبوب‏ترین آن نزد پادشاه‌تان و پر نموترین آن در درجه‏هایتان خبر ندهم؟ از این که با دشمن‌تان غزا کنید و گردن‏های شما را بزنند و گردن‏هایشان را بزنید بهتر است، از دادن درهم‏ها و دینارها هم بهتر است، گفتند: ای ابودرداء آن چیست؟ گفت: ذکر خداوند، و ذکر خداوند بزرگتر است. و ابونعیم در الحلیه (۲۱۹/۱) از ابودرداء روایت نموده، که گفت: کسانی که زبان‏هایشان به ذکر خداوند ﻷتر و تازه است، هر یکی‌شان در حالی وارد جنت می‏شود که می‏خندد.