حیات صحابه – جلد پنجم

دعای پیامبر صدر وقت داخل شدنش به خانه و مسجد و بیرون شدن از آن‌ها

ابوداود، ترمذی و نسائی از ام سلمه لروایت نموده‏اند که: نبی خدا صوقتی از خانه‏اش بیرون می‏شد می‏گفت: «بسم الله، توكلت على الله، اللهم انا نعوذبك آن نزل او نضل، او نَظلم او نُظلم، او نجهل او يجهل علينا»، ترجمه: «به نام خدا، بر خداوند توکل نمودم، بار خدایا، ما از اینکه لغزش نماییم یا گمراه شویم، یا ظلم روا داریم یا بر ما ظلم شود، یا جهل پیشه نماییم یا بر ما جهل صورت بگیرد، به تو پناه می‏بریم» [۸۷۰]. این چنین در الجمع (۲۶۱/۲) آمده است.

و ابوداود از ابن عمروبن عاص باز پیامبر صروایت نموده که: وی وقتی داخل مسجد می‏شد می‏گفت: «أَعُوذُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ وَبِوَجْهِهِ الْكَرِيمِ وَسُلْطَانِهِ الْقَدِيمِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ»، «به خداوند بزرگ و به وجه کریمش و پادشاهی قدیمش از شیطان رانده شده پناه می‏برم»" و گفت: وقتی این را بگوید، شیطان می‏گوید: سایر روز از من حفاظت شد» [۸۷۱].

و ترمذی از فاطمه دختر حسین از جده‏اش فاطمه کبری شروایت نموده، که گفت: پیامبر صوقتی داخل مسجد می‏گردید، بر محمد صدرود و سلام می‏فرستاد، و می‏گفت: «رَبِّ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَافْتَحْ لِي أَبْوَابَ رَحْمَتِكَ»، ترجمه: «پروردگارا، گناهانم را برایم بیامرز، و دروازه‏های رحمتت را برایم بگشای»، و وقتی بیرون می‏شد بر محمد صدرود و سلام می‏فرستاد و می‏گفت: «رَبِّ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَافْتَحْ لِي أَبْوَابَ فَضْلِكَ»، ترجمه: «پروردگارا، گناهانم را ببخش و دروازه‏های فضلت را برایم بگشای» [۸۷۲]. این را احمد و ابن ماجه، چنانکه در مشکوة (ص۶۲) آمده، روایت کرده‏اند، و در روایت آن دو آمده: گفت: وقتی داخل مسجد می‏شد و بیرون می‏شد چنین می‏گفت: «بسم الله والسلام على رسول الله»، ترجمه: «به نام خدا، و سلام بر رسول خدا»، در بدل: بر محمد صدرود و سلام می‏فرستاد. و ترمذی می‏گوید: اسناد آن متصل نیست، و فاطمه دختر حسین فاطمه کبری را درک نکرده است.

[۸۷۰] صحیح. ترمذی (۳۴۸۷) احمد (۶/ ۳۰۶) حاکم (۱/ ۵۱۹) نسائی (۸/ ۲۶۸). [۸۷۱] صحیح. ابوداوود (۴۶۶) آلبانی آن را صحیح دانسته است. [۸۷۲] صحیح. ترمذی (۳۱۴) ابن السنی (۸۷) آلبانی آن را صحیح دانسته است.