حیات صحابه – جلد پنجم

دعای حبیب بن مسلمه و نعمان بن مقرّن قبل از قتال

طبرانی از ابوهبیره از حبیب بن مسلمه فهری که مستجاب الدعا بود روایت نموده که: وی بر ارتشی امیر مقرر شد، مرزهای روم را در نور دید و هنگامی که با دشمن روبرو گردید به مردم گفت: از رسول خدا صشنیدم که می‏گوید: «اگر جماعتی جمع شود و برخی‌شان دعا نمایند و سایرشان آمین بگویند خداوند دعای‌شان را قبول می‏کند»، بعد از آن وی پس از حمد و ثنای خداوند گفت: «اللَّهُمَّ احْقِنْ دِمَاءَنَا وَاجْعَلْ أُجُورَنَا أُجُورَ الشُّهَدَاءِ»، ترجمه: «بار خدایا، خون‌هایمان را از ریختن باز دار، و پاداش‏هایمان را پاداش شهیدان بگردان»، در حالی که آنان در این حالت قرار داشتند، ناگهان هنباط، که امیر دشمن بود، پایین آمد و نزد حبیب در خیمه‏اش داخل گردید [۷۷۰]. هیثمی (۱۷۰/۱۰) می‏گوید: این را طبرانی روایت نموده، و گفته است: هنباط به لغت رومی امیر ارتش را می‏گویند، و رجال آن: غیر از ابن لهیعه که حسن الحدیث است، رجال صحیح‌اند. و در بخش تمنای شهادت و دعا برای آن از معقل بن یسار گذشت... و حدیث را به طول آن متذکر شده، و در آن قول نعمان بن مقرن آمده: من برای خداوند عز و جل دعایی می‏کنم، و هر یکی از شما را سوگند می‏دهم که بر آن آمین بگوید: «اللهم اعط اليوم النعمـان الشهادة في نصر الـمسلمين وافتح عليهم»، ترجمه: «بار خدایا، امروز برای نعمان شهادت را در نصرت مسلمانان نصیب فرما، و برای‌شان فتح عطا نما». این را طبری هم روایت کرده، و این چنین این را طبرانی روایت نموده، و رجال آن رجال صحیح‌اند، و در روایتی افزوده: و قوم آمین گفتند، چنان که در المجمع (۲۱۶/۶) آمده است. این چنین این را حاکم (۲۹۴/۳) در حدیث طویلی روایت کرده است.

[۷۷۰] ضعیف. طبرانی (۴/ ۲۱) هیثمی (۱۰/ ۱۷۰) می گوید: رجال آن جز ابن لهیعة که حسن الحدیث است، رجال صحیح‌اند. آلبانی آن را در ضعیف الترغیب (۲۷۲) ضعیف دانسته است. حاکم (۳/ ۳۴۷).