دعاهای علی س
قاضی یوسف از علی سروایت نموده، که وی میگفت: «أعوذُ بِكَ مِنْ جَهْدِ الْبَلَاءِ، وَدَرَكِ الشَّقَاءِ، وَشَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ وأعوذبك من السحن والقيد والسوط». ترجمه: «به تو از سختی و مشقت آزمایش، درک بدبختی و خنده دشمنان پناه میبرم، و به تو از زندان، در بند افتادن و تازیانه خوردن پناه میبرم». این چنین در الکنز (۳۰۴/۱) آمده است. و نزد دینوری از سفیان ثوری روایت است که گفت: به من خبر رسیده که علی بن ابی طالب دعا مینمود: «اللهم أن ذنوبي لا تضرك، وآن رحمتك اياى لا تنقصك». ترجمه: «بار خدایا، گناهانم به تو ضرر نمیرساند، و رحمتت به من تو را کم نمیسازد». این چنین در الکنز (۳۰۵/۱) آمده است.
ابن نجار از علی روایت نموده، که وی وقتی ماه نو را میدید میگفت: «اللهم إني أسألك خير هذا الشهر وفتحه ونصره وبركته ورزقه ونوره وطهوره وهداه، وأعوذ بك من شره وشر ما فيه وشر ما بعده». ترجمه: «بار خدایا، من از تو خیر این ماه، فتحش، نصرتش، برکتش، رزقش، پاکیش و هدایتش را میطلبم، و به تو از شرش، شر آن چه در آن هست و شر ما بعدش پناه میبرم». این چنین در الکنز (۳۲۶/۴) آمده است.
و بیهقی از عمربن سعید نخعی روایت نموده، که گفت: پشت سر علی ابن علی طالب بر ابن مکنف نماز گزاردم، وی بر او چهار بار تکبیر گفت، و یک بار سلام داد، باز وی را در قبرش داخل نمود و گفت: «اللهم عبدك وولد عبديك، نزل بك وأنت خير منزول به، اللهم وسع له مدخله، واغفرله ذنبه، فانا لا نعلم الا خيرا وأنت أعلم، كان يشهد أن لا إله إلا انت وأن محمدا رسول الله». ترجمه: «بار خدایا، بندهات است، و فرزند بندگانت، نزد تو پایین آمده است، و تو بهترین کسی هستی که نزدش پایین آمدن میسزد، بار خدایا، مدخلش را برایش وسیع بگردان، گناهش را برایش بیامرز، و ما جز خیر نمیدانیم، و تو خودت داناتری، وی شهادت میداد، که خدایی جز تو نیست و محمد رسول خداست». این چنین در الکنز (۱۱۹/۸) آمده است.