حیات صحابه – جلد پنجم

دعای پیامبر صبه مغفرت برای امتش در شب عرفه

بیهقی از عباس بن مرداس سروایت نموده که: رسول خدا صشب عرفه برای امتش به مغفرت و رحمت دعا نمود، و دعا را زیاد کرد، آن گاه خداوند به‌سوی او وحی فرستاد که من چنان نمودم، مگر ظلم فیمابین‌شان را، و گناهان‌شان را که در میان من و ایشان است بخشیدم، گفت: «ای پروردگارم، تو قادر هستی که برای مظلوم در بدل ظلمی که بر وی انجام شده نیکی دهی و برای ظالم بیامرزی»، ولی خداوند آن شب از وی نپذیرفت، وقتی که بامداد مزدلفه فرا رسید، وی دعا را اعاده نمود و خداوند تعالی به او پاسخ داد: «من برای‌شان بخشیدم»، آن گاه رسول خدا صتبسم نمود، یکی از اصحابش به او گفت: ای رسول خدا، در ساعتی تبسم نمودی که در آن تبسم نمی‏کردی، گفت: «بر ابلیس دشمن خدا خندیدم، وی وقتی دانست که خداوند ﻷاز من درباره امتم قبول نموده، به دعای به هلاکت بر بادی پرداخت، و بر سرش خاک می‏افکند [۷۸۹].

[۷۸۹] ضعیف. بیهقی در الکبری (۵/ ۱۸) احمد (۴/ ۱۴).