حیات صحابه – جلد پنجم

دعاهای پیامبر صبرای انس بن مالک و غیر وی از اصحاب ش

ابونعیم از انس روایت نموده، که گفت: ام سلیم گفت: ای رسول خدا، برای انس دعا کن، فرمود: «اللَّهُمَّ أَكْثِرْ مَالَهُ وَوَلَدَهُ، وَبَارِكْ لَهُ فِيهِ». ترجمه: «بار خدایا، مال و فرزندانش را زیاد فرما، و در آن برایش برکت بده» [۸۲۹]. و حدیث را، چنانکه در المنتخب (۱۴۲/۵) آمده، متذکر گردیده است.

و طبرانی از ابودرداء سروایت نموده: مردی که به او حرمله گفته می‏شد نزد نبیصآمد و گفت: ای رسول خدا، ایمان اینجاست، و به‌سوی زبانش اشاره نمود، و نفاق اینجاست، و به‌سوی قلبش اشاره نمود، و خداوند را جز اندک یاد نمی‏کنم، پیامبرصفرمود: «اللهم اجعل له لسانا ذاكرا، وقلبا شاكرا، وارزقه حتى يحب من يحبنى وصير امره الى خير»، ترجمه: «بار خدایا، برایش زبان ذاکر بگردان، و قلب شکرگزار، و برایش توفیق عنایت فرما تا کسی را دوست بدارد که مرا دوست می‏دارد، و امرش را به‌سوی خیر رهنمون ساز» [۸۳۰]. هیثمی (۴۰۲/۹) می‏گوید: در این راوی است که از وی نام برده نشده، ولی بقیه رجال آن ثقه‏اند.

و طبرانی از تلب سروایت نموده، که وی نزد پیامبر صآمد، رسول خدا صگفت: «وقتی اجازه داده شود - یا حتی برایت اجازه داده شود -» [۸۳۱]، می‏گوید: بعد رسول خدا صآنقدر که خدا خواست درنگ نمود، سپس او را خواست و دستش را بر رویش کشید و گفت: «بار خدایا، برای تلب ببخش و رحمش نما»، سه بار [۸۳۲]. هیثمی (۴۰۲/۹) می‏گوید: از ملقام بن تلب دو تن روایت نموده‏اند، و بقیه رجال آن ثقه‏اند. و ابن سعد هم (۴۲/۷) این را روایت نموده است، در روایت وی آمده: می‏گوید: گفتم: ای رسول خدا، برایم مغفرت بخواه، به من گفت: «وقتی اجازه داده شود»، و مثل آن را ذکر نموده.

و ابن سعد و طبرانی از ابوموسی سبه شکل مرفوع روایت نموده‏اند: «اللَّهُمَّ اجْعَلْ عُبَيْداً أَبَا عَامِرٍ فَوْقَ أَكْثَرِ النَّاسِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ»، ترجمه: «بار خدایا،، عبید ابوعامر را روز قیامت بلندتر از اکثر مردم بگردان» [۸۳۳]. این چنین در المنتخب (۲۳۹/۵) آمده است.

و ابونعیم از احسان بن شداد سروایت نموده که: مادرش نزد پیامبر صآمد و گفت: ای رسول خدا، من نزدت آمده‏ام تا برای این فرزندم دعا کنی، و او را بزرگ و نیک بگردانی [۸۳۴]، آن گاه از باقیمانده وضویش وضو نمود و رویش را مسح کرد [۸۳۵]، و گفت: «اللهم بارك لـها فيه، واجعله كبيرا طيبا»، ترجمه: «بار خدایا، در وی برایش برکت بده، و او را بزرگ و نیکو بگردان» [۸۳۶]. این چنین در المنتخب (۱۶۷/۵) آمده است.

[۸۲۹] بخاری (۶۳۳۴) مسلم (۶۶۰). [۸۳۰] ضعیف. چنانکه هیثمی (۹/ ۴۰۵) می گوید. [۸۳۱] یعنی: تا اینکه خداوند برایم در مورد دعاء درباره تو اجازه بدهد، و این تلب در وفد بنی تمیم بود، آنانی که پیامبر صرا از عقب حجره‏ها صدا نمودند. [۸۳۲] ضعیف. طبرانی (۲/ ۶۳) نگا: المجمع (۹/ ۴۰۲). [۸۳۳] صحیح. احمد (۴/ ۴۱۲) ابن سعد (۴/ ۱/ ۸۵). [۸۳۴] و در الاصابه آمده: تا برایش دعا کنی، که خداوند در وی برکت اندازد. [۸۳۵] و در الاصابه آمده: آن گاه وضو نمود، و از وضویش اضافه ماند و رویش را با آن مسح نمود. [۸۳۶] ضعیف. طبرانی (۴/ ۴۳) هیثمی می گوید: در سند آن کسانی هستند که نشناختم. المجمع (۹/ ۴۱۳).