حیات صحابه – جلد پنجم

دعاهای قضای دین علی سو آموزش این دعا برای یک مکاتب [۹۴۳]

ترمذی (۱۹۵/۲) از ابووائل از علی سروایت نموده که: مکاتبی نزدش آمد و گفت: من از به دست آوردن مبلغ کتابتم عاجز آمده‏ام، بنابراین کمکم نما، گفت: آیا به تو کلماتی را نیاموزم، که رسول خدا صآن‏ها را به من آموخته است؟ اگر مثل کوه صیر بر گردن تو دین باشد، خداوند آن را از طرفت ادا می‏نماید: گفت: بگو: «اللَّهُمَّ اكْفِنِي بِحَلاَلِكَ عَنْ حَرَامِكَ وَأَغْنِنِي بِفَضْلِكَ عَمَّنْ سِوَاكَ»، ترجمه: «بار خدایا، به حلالت از حرامت کفایتم را نما، و به فضلت از غیر خودت بی‌نیازم ساز» [۹۴۴]. ترمذی می‏گوید: این حدیث حسن و غریب است.

[۹۴۳] مکاتب غلامی است که با صاحبش موافقت نموده باشد که به او مقداری مال بدهد تا در بدل آن آزاد گردد. [۹۴۴] حسن. ترمذی (۳۵۶۳) آلبانی آن را حسن دانسته است.