حیات صحابه – جلد پنجم

قول پیامبر صوقتی که به بلندی بالا می‏رفت و قول اصحاب وقتی به منزلی پایین می‏آمدند

احمد و ابویعلی از انس بن مالک سروایت نموده‏اند که: رسول خدا صوقتی به جای مرتفع و بلندی زمین بلند می‏شد می‏گفت: «اللَّهُمَّ لَكَ الشَّرَفُ عَلَى كُلِّ شَرَفٍ وَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى كُلِّ حَمْدٍ» [۷۰۶]، ترجمه: «بار خدایا، تو از هر بلندی بلندتری، و بر هر حال ستایش برای توست». هیثمی می‏گوید: در این زیاد نمیری آمده، و علی رغم ضعفش ثقه دانسته شده، بقیه رجال آن ثقه‏اند. و طبرانی در الأوسط از انس روایت نموده، که گفت: وقتی ما به منزلی پایین می‏شدیم، تا اینکه بارها را باز می‏نمودیم نموده، که گفت: وقتی ما به منزلی پایین می‏شدیم، تا اینکه بارها را باز می‏نمودیم تسبیح می‏گفتیم. شعبه می‏گوید: تسبیح به زبان [۷۰۷]، و اسناد آن، چنانکه هیثمی (۱۳۳/۱۰) گفته، جید است، و بعضی قصه‏های باب ذکر در بخش جهاد گذشت.

[۷۰۶] ضعف. احمد (۳/ ۲۳۹) در آن زیاد النمیری است که ضعیف است. نگا: المجمع (۱۰/ ۱۳۳). [۷۰۷] صحیح. طبرانی در الاوسط (۲/ ۲۲۲) نگا: المجمع (۱۰/ ۱۳۳) که سند آن را جید (خوب) دانسته. همچنین ابویعلی (۴۲۹۷) ابن السنی (۵۲۲).