حیات صحابه – جلد پنجم

آنچه در مورد ایمان ابوبکر سو مردی از اصحاب درباره جزاء گذشت

نزد احمد در الزهد و ابونعیم در الحلیه از ابوضمره - یعنی ابن حبیب بن ضمره - گذشت که گفت: مرگ یکی از فرزندان ابوبکر سفرارسید، و آن جوان شروع نمود و به طرف بالشتی نگاه می‏کرد، هنگامی که وفات نمود، به ابوبکر گفتند: فرزندت را دیدیم که به‌سوی بالشت نگاه می‏نمود، آن گاه بالشت را برداشتند، و در زیر آن پنج دینار یا شش دینار یافتند، ابوبکر با یک دست خود بر دیگرش می‏زد و استرجاع می‏خواند و می‏گفت: «إنا لله وإنا الیه راجعون»، گمان نمی‏کنم پوستت توانایی آن را داشته باشد. این چنین در الکنز (۱۴۵/۲) آمده، و گفته: این حدیث حکم مرفوع بودن را دارد، چون از حالت برزخ خبر می‏دهد، و در دشنام دادن مسلمان قول رسول خدا صبه مردی که نزدش آمد و او را از غلامانش پرسید، گذشت که وی گفت: «وقتی روز قیامت فرا رسید، خیانت، نافرمانی و دروغ آن‏ها در مقابل تو حساب می‏شود، و همچنان تعذیب تو بر آن‏ها، (اگر تعذیب تو بر آن‏ها) به قدر گناهان‌شان باشد در این صورت کفاف و برابر می‏باشد، نه برای تو می‏باشد و نه هم بر تو، اگر تعذیب تو بر آن‏ها از گناهان‌شان بیشتر باشد همان زیادی برای آن‏ها از تو قصاص گرفته می‏شود» آن گاه آن مرد به گوشه‏ای رفت و فریاد کشید و گریه کرد. پیامبر خدا صبه او گفت: «آیا قول خداوند را نمی‏خوانی:

﴿وَنَضَعُ ٱلۡمَوَٰزِينَ ٱلۡقِسۡطَ لِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ فَلَا تُظۡلَمُ نَفۡسٞ شَيۡ‍ٔٗاۖ وَإِن كَانَ مِثۡقَالَ حَبَّةٖ مِّنۡ خَرۡدَلٍ أَتَيۡنَا بِهَاۗ وَكَفَىٰ بِنَا حَٰسِبِينَ ٤٧ ﴾؟» [النبیاء: ۴۷].

ترجمه: «ما ترازوهای عدل و انصاف را در روز قیامت نصب می‏کنیم، لذا به هیچ کس کمترین سمتی نمی‏شود، و اگر به مقدار سنگینی یکدانه خردل) نیکی و بدی باشد (ما آن را حاضر می‏کنیم، وکافی است که ما حساب کننده باشیم».

آن گاه آن مرد گفت: ای رسول خدا، برای خودم و آنان خیری جز جدایی آنها چیز دیگری نمی‏یابم، بنابراین تو شاهد باش که همه آن‏ها آزاد هستند [۱۳۶]. این را ترمذی از عایشه لروایت نموده و رجال آن ثقه‏اند.

[۱۳۶] صحیح. ترمذی (۳۱۶۵) احمد (۶/ ۲۸۰) آلبانی آن را در صحیح ترمذی (۲۵۳۱) صحیح دانسته است.