حیات صحابه – جلد پنجم

پیامبر ص، ابوبکر، عمر و ابن مسعود شو تعلیم تشهد

مسدد و طحاوی از ابن عمر بروایت نموده‏اند که گفت: ابوبکر ستشهد [۴۱۶]را بر روی منبر به ما می‏آموخت، مثل اینکه معلم اطفال را در مکتب آموزش می‏دهد. این چنین در الکنز (۲۱۷/۴) آمده است، دارقطنی - که آن را حسن دانسته - از ابن عباس بروایت نموده، که گفت: عمربن خطاب ساز دستم گرفت و تشهد را به من آموخت، و فرمود که رسول خدا صدست وی را گرفته و تشهد را به او یاد داده بود: «التَّحِيَّاتُ لِلَّهِ الصَّلَوَاتُ الطَّيِّبَاتُ الْمُبَارَكَاتُ لِلَّهِ». ترجمه: «عبادات قولی برای خداست، هم چنان عبادات فعلی و مالی با برکت خاصه خداست» [۴۱۷]. این چنین در الکنز (۲۱۷/۴) آمده است. مالک، شافعی، طحاوی، عبدالرزاق و غیر ایشان از عبدالرحمن بن عبدالقاری روایت نموده‏اند که: وی از عمربن خطاب در حالی شنید که بر منبر قرار داشت و به مردم تشهد را یاد می‏داد و می‏گفت: بگویید: التحیات لله... و آن را ذکر نموده [۴۱۸].

و نزد ابن ابی شیبه از ابن عباس روایت است که گفت: رسول خدا صتشهد را به ما می‏آموخت، مثل این که سوره‏ای از قرآن را به ما بیاموزد [۴۱۹].

و نزد وی هم چنان از ابن مسعود سبه لفظ وی روایت است. و زد وی همچنان از ابن مسعود روایت است که گفت: رسول خدا صتشهد را به من در حالی آموزش داد که کف دستم در میان کف‏های دستش بود، چنان که سوره‏ای از قرآن را به من یاد می‏دهد... و تشهد را ذکر نموده است.و نزد عسکری در الامثال از وی روایت است که گفت: رسول خدا صفواتح سخنان - یا جوامع سخنان را با فواتح آن به ما آموزش می‏داد - و بعد از آن برای ما خطبه نماز و خطبه حاجت را آموزش داد، و بعد از آن تشهد را ذکر نموده است. و نزد ابن نجار از اسود روایت است که گفت: عبداللَّه به ما تشهد را یاد می‏داد، مثل این که سوره‏ای از قرآن را به ما آموزش دهد، و درآن بر ما الف و واو را عیب می‏گرفت. این چنین در کنزالعمال (۲۱۹ ۲۱۸/۴) آمده است.

[۴۱۶] یعنی: التحیات را. م. [۴۱۷] دارقطنی (۱/ ۳۵۲). [۴۱۸] حسن. مالک (۱/ ۹۰)/ ۵۳) شافی در الرسالة (۷۳۸) نصب الرایة (۱/ ۴۲۲). [۴۱۹] مسلم (۴۰۳) ابن ابی شیبة (۱/ ۶۰).