حیات صحابه – جلد پنجم

نماز ابن مسعود و ابن عباس در میان مغرب و عشاء

طبرانی در الکبیر از عبدالرحمن بن یزید روایت نموده، که گفت: در یک ساعتی هرگاه که نزد ابن مسعود سمی‏آمدم، او را می‏یافتم که نماز می‏گزارد، ما بین مغرب و عشاء، بنا بر این عبداللَّه را پرسیده گفتم: در یک ساعتی هر گاهی که نزدت آمدم، تو را دریافتم که نماز می‏گزاری، گفت: این ساعت غفلت است. هیثمی (۲۳۰/۲) می‏گوید: در این لیث بن ابی سلیم آمده، و درباره‏اش سخن است. و نزد وی همچنان از اسودبن یزید روایت است که گفت: عبداللَّه بن مسعود فرمود: چه ساعت نیکویی است وقت غفلت [۳۴۸]- یعنی نماز در میان مغرب و عشاء -. هیثمی (۲۳۰/۲) می‏گوید: در این جابر جعفی آمده، و درباره‏اش کلام زیادی است. و ابن زنجویه از ابن عباس بروایت نموده، که گفت: ملائک اطراف کسانی را که در میان مغرب و عشاء نماز می‏گزارند احاطه می‏کنند، و این نماز باز گردندگان به‌سوی حق و توبه کنندگان است. این چنین در الکنز (۱۹۳/۴) آمده است.

[۳۴۸] ضعیف. طبرانی (۹/ ۲۸۸) در سند آن لیث بن ابی سلیم ضعیف است. نگا: المجمع (۲/ ۲۳۰).