حیات صحابه – جلد پنجم

قصه پیامبر صبا ابن عوف و قولش درباره فضیلت درود بر وی

ابویعلی - لفظ از وی است - و ابن ابی الدنیا از عبدالرحمن بن عوف سروایت نموده‏اند که گفت: پنج یا چهارتن از ما همیشه با پیامبر صبه خاطر ضرورت‌هایی که برایش در شب و روز پیش می‏آمد حاضر می‏بودند، می‏گوید: در حالی نزدش آمدم که بیرون شده بود، و دنبالش نمودم، وی داخل بستانی از بستان‏های اشراف [۷۱۱]گردید، نماز گزارد و سجده نمود، سجده را خیلی طولانی کرد و من گریستم و گفتم: خداوند روحش را قبض نمود، می‏گوید: پس سرش را بلند نمود و مرا طلب نموده گفت: «تو را چه شده؟» گفتم: ای رسول خدا، سجده را طولانی نمودی گفتم: خداوند روح رسولش را قبض نمود و دیگر ابداً نمی‏بینمش، گفت: «برای شکر به پیشگاه پروردگارم سجده نمودم، البته به سبب آنچه در مورد امتم برایم احسان نمود، کسی که از امتم بر من درود بفرستد، خداوند برایش ده نیکی می‏نویسد و ده گناه را ازوی محو می‏سازد» [۷۱۲]. احمد و حاکم این را از عبدالرحمن به معنای آن روایت نموده‏اند، و در روایت‌شان آمده که گفت: پیامبر صفرمود: «جبریل ÷به من گفت: آیا تو را بشارت ندهم، خداوند ﻷمی‏گوید: کسی که بر تو درود بفرستد من بر وی رحمت می‏فرستم، و کسی که بر تو سلام بفرستد، بر وی سلامتی می‏فرستم». در روایتی افزوده: «بنابراین برای خداوند جهت ادای شکر سجده نمودم» [۷۱۳]. حاکم می‏گوید: صحیح است. این چنین در الترغیب (۱۵۵/۳) آمده، و گفته: در روایت آن‏ها - یعنی ابویعلی و ابن ابی الدنیا - موسی بن عبیده ربذی آمده و هیثمی (۱۶۱/۱۰) گفته وی ضعیف است.

[۷۱۱] رؤسای انصار. [۷۱۲] حسن لغیره. احمد (۱/ ۱۹۱) ابویعلی (۸۵۸) هیثمی (۲/ ۲۸۷) آن را به احمد ارجاع داده و گفته: رجال آن ثقه هستند. نگا: صحیح الترغیب (۱۶۶۶۱). [۷۱۳] حسن لغیره. احمد و حاکم. نگا: صحیح الترغیب (۱۶۵۸).