حیات صحابه – جلد پنجم

دعاهای پیامبر صدر وقت خوردن، نوشیدن و پوشیدن لباس

بخاری، ابوداود و ترمذی از ابوامامه سروایت نموده‏اند که: وقتی سفره پیامبر صجمع می‏شد می‏گفت: «الْحَمْدُ لِلَّهِ كَثِيرًا طَيِّبًا مُبَارَكًا فِيهِ غَيْرَ مَكْفِيٍّ، وَلا مُوَدَّعٍ، وَلا مُسْتَغْنًى عَنْهُ رَبَّنَا»، ترجمه: «ستایش زیاد، پاک و مبارک برای خداست، ستایشی که بر آن اکتفا نمی‏شود و نه آن ترک کرده می‏شود و نه از آن بی‌پروایی صورت می‏گیرد، ای پروردگار ما» [۸۸۴].

و نزد ترمذی و ابوداود از ابوسعید سروایت است که گفت: پیامبر صوقتی لباس جدیدی را بر تن می‏نمود می‏گفت: «الحمد لله الذي اطعمنا وسقانا وجعلنا من الـمسلمين» [۸۸۵].

«اللَّهمَّ لك الحمدُ، أَنت كَسَوتَني هذا - ويُسمِّيهِ باسمه، إِما قميصا، وإما عِمامة، أو رِداء - نسألك خيْرَه وخيْرَ ما صُنعَ له، وأعوذ بك من شَرِّه، وشَرِّ ما صُنِع له»، ترجمه: «بار خدایا، ستایش تو راست، تو این را به من پوشانیده‏ای - و نام آن را می‏گرفت، یا پیراهن یا دستار یا چادر - از تو خیر این و خیر آنچه را برای آن ساخته شده می‏خواهم، و به تو از شر آن و شر آنچه برای آن ساخته شده پناه می‏برم» [۸۸۶]. این چنین در جمع الفوائد (۲۶۴/۲) آمده است.

[۸۸۴] بخاری (۵۴۵۸) ابوداوود (۳۸۹۴) ترمذی (۳۴۵۶) ابن ماجه (۳۲۸۴). [۸۸۵] ابوداوود (۳۸۵۰) ترمذی (۳۴۵۷) آلبانی آن را ضعیف دانسته است. [۸۸۶] صحیح. ابوداوود (۴۰۲۰) آلبانی آن را صحیح دانسته است.