مژده پیامبر صبه مغفرت برای آن عده از اصحابش که در مجلسی با وی کلمه شهادت را به زبان آوردند
احمد - به اسناد حسن -، طبرانی و غیر ایشان از یعلی بن شداد روایت نمودهاند، که گفت: پدرم - شداد بن اوس ب- در حالی برایم حدیث بیان نمود، که عباده بن صامت بحاضر بود و تصدیقش مینمود، پدرم گفت: نزد پیامبر صبودیم فرمود: «آیا در میان‌تان بیگانه هست؟» - یعنی اهل کتاب -، گفتیم: نخیر، ای رسول خدا، آن گاه به بستن در امر نمود و گفت: «دستهایتان را بلند کنید و بگویید: لا اله الا الله»، آن گاه دستهایمان را ساعتی بلند نمودیم، باز گفت: «ستایش خدا راست، بار خدایا تو مرا به این کلمه مبعوث نمودی، و به آن امرم کردی، و بر آن برایم جنت را وعده دادی و تو ذاتی هستی که در وعده تخلف نمیکنی»، بعد از آن فرمود: «مژده بادا برای تان، خداوند برای‌تان بخشید» [۶۵۹]. این چنین در الترغیب (۷۵/۳) آمده است. هیثمی (۸۱/۱۰) میگوید: این را احمد روایت نموده، و در آن راشد بن داود آمده، که بیشتر از یک تن وی را ثقه دانستهاند، و در وی ضعف است، ولی بقیه رجال آن ثقهاند.
[۶۵۹] ضعیف. احمد (۴/ ۱۲۴) بزار (۱۰) طبرانی. آلبانی در ضعیف الترغیب (۹۲۴).