حیات صحابه – جلد پنجم

دعای پیامبر صدر وقت دیدن مهتاب

ترمذی (۱۸۳/۲) از طلحه سروایت نموده که: پیامبر صوقتی مهتاب نو را می‏دید می‏گفت: «اللَّهُمَّ أَهِلَّهُ عَلَيْنَا بِالْيُمْنِ وَالإِيمَانِ وَالسَّلاَمَةِ وَالإِسْلاَمِ رَبِّى وَرَبُّكَ اللَّهُ»، ترجمه: «بار خدایا، آن را بر ما با برکت، ایمان، سلامت و اسلام نو بگردان، پروردگار من و پروردگار تو خداست» [۸۸۷]. و ابن عساکر این را از ابن عمر به این لفظ روایت نموده است: «اللَّهُ أَكْبَرُ، اللَّهُمَّ أَهِلَّهُ عَلَيْنَا بِالأَمْنِ وَالإِيمَانِ وَالسَّلاَمَةِ وَالإِسْلاَمِ وَالتَّوْفِيقِ لِمَا يُحِبُّ رَبُّنَا وَيَرْضَى، رَبُّنَا وَرَبُّكَ اللَّهُ»، ترجمه: «خداوند بزرگ است، بار خدایا، آن را بر ما به امن و امان و سلامتی و اسلام و توفیق به آنچه دوست می‏داری و راضی می‏شوی نو گردان، پروردگار ما و پروردگار تواللَّه است». چنانکه در الکنز (۳۲۶/۴) آمده است. و طبرانی نیز این را از ابن عمر به مثل آن روایت نموده مگر اینکه وی این را ذکر ننموده است: اللَّه اکبر، (و نزد وی ایمان در بدل امان است) آمده است. هیثمی (۱۳۹/۱۰) می‏گوید: در این روایت عثمان بن ابراهیم (حاطبی) آمده، و در وی ضعف می‏باشد.

و طبرانی از رافع بن خدیج سروایت نموده، که گفت: رسول خدا صوقتی مهتاب نو را می‏دید می‏گفت: «هلال خير ورشد»، ترجمه: «مهتاب خیر و رهنمونی»، و بعد از آن می‏گفت: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ هَذَا الشَّهْرِ، وَخَيْرِ الْقَدَرِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهِ»، ترجمه: «بار خدایا، من از تو خیر این ماه و خیر قدر را سئوال می‏کنم، و از شر آن به تو پناه می‏برم»، سه بار [۸۸۸]. اسناد آن، چنانکه هیثمی (۱۳۹/۱۰) گفته، حسن است.

[۸۸۷] صحیح. ترمذی (۳۴۵۱) آلبانی آن را صحیح دانسته است. احمد (۲/ ۱۰) حاکم (۴/ ۲۸۶). [۸۸۸] حسن. طبرانی (۴/ ۲۷۶) هیثمی آن را حسن دانسته است.