حیات صحابه – جلد پنجم

نجات گروهی ازاهل‏کلمه شهادت از آتش

حاکم (۵۴۵/۴) از ربعی از حذیفه سروایت نموده، که گفت: رسول خدا صفرمود: «نشانه‏های اسلام از بین می‏رود هم چنان که نقش و نگار لباس از بین می‏رود، و کسی نمی‏داند که روزه چیست، صدقه چیست و قربانی چیست،و در شبی کتاب خداوند ﻷبرده می‏شود، و آیتی از آن در زمین نمی‏ماند، و گروه‌هایی از مردم، بزرگ سال و پیرزن باقی می‏مانند، و می‏گویند: ما پدران‌مان را بر این کلمه: لا إله إلا اللهدرک نمودیم، بنابراین ما هم آن را می‏گوییم»، صله [۱۰]گفت: آن زمان لا إله إلا اللهبرای‌شان چه فایده دارد، نمی‏دانند که روزه چیست، صدقه چیست و قربانی چیست؟! حذیفه از وی روی گردانید، و او آن را سه بار برای وی تکرار نمود، و در هر بار از وی روی می‏گردانید، بعد از آن در مرتبه سوم وی روی گردانیده گفت: ای صله، آنها را از آتش نجات می‏دهد، آنها را از آتش نجات می‏دهد، آنها را از آتش نجات می‏دهد [۱۱]. حاکم می‏گوید: این حدیث به شرط مسلم صحیح است، ولی آن دو این را روایت نکرده‏اند، و ذهبی هم گفته: به شرط مسلم است.

[۱۰] یکی از راویان است. [۱۱] آلبانی آن را صحصح دانسته اما ما درمورد آن توقف می کنیم. ابن ماجه (۴۰۴۹) حاکم (۴/ ۴۰۴۹) حاکم (۴/ ۴۷۳، ۵۴۵) خطرناکترین مساله موجود در سند حدیث وجود محمدبن حازم الضریر است که سر مرجئه در کوفه بود و این حدیث موید بدعت اوست. بر فرض صحت حدیث این حمل بر آن حالت مخصوص در آخر زمان است که قرآن و علم برداشته می شود...