حیات صحابه – جلد پنجم

اهتمام و توجه به نفل‏ها در میان ظهر و عصر

طبرانی در الکبیر از شعبی روایت نموده، که گفت: ابن مسعود سنماز چاشت را نمی‏خواند، و در میان ظهر و عصر و هم چنان یک نوبت و بخش طولانی از شب نماز می‏خواند [۳۴۳]. هیثمی (۲۵۸/۲) می‏گوید: در این مردی است که از وی نام برده نشده است. و ابونعیم در الحلیه (۳۰۴/۱) از نافع از ابن عمر بروایت نموده که: وی بین ظهر تا عصر را زنده می‏داشت [۳۴۴].

اهتمام و توجه به نفل‏ها میان مغرب و عشاء نماز پیامبر صدر میان مغرب و عشاء و همچنان نماز عمار سنسائی به اسناد جید از حذیفه سروایت نموده، که گفت: نزد پیامبر صآمدم، و همراهش مغرب را خواندم، بعد از آن وی تا به عشاء نماز گزارد [۳۴۵].

این چنین در الترغیب (۳۶۹/۱) آمده است. و طبرانی در هر سه کتابش [۳۴۶]از محمدبن عماربن یاسر روایت نموده، که گفت: عماربن یاسر برا دیدم که بعد از مغرب شش رکعت نماز می‏خواند، و گفت: دوستم رسول خدا صرا دیدم که بعد از مغرب شش رکعت نماز می‏خواند، و فرمود: «کسی که بعد از مغرب شش رکعت نماز بخواند، گناهانش بخشیده می‏شود، هر چند که همانند کف بحر باشد» [۳۴۷]. طبرانی می‏گوید: این را صالح بن قطن بخاری به تنهایی روایت نموده، و منذری در ترغیبش (۳۶۸/۱) می‏گوید: درباره صالح اکنون در ذهنم نه جرحی می‏آید و نه تعدیلی.

[۳۴۳] ضعیف منقطع. طبرانی (۹/ ۱۷۶) و شعبی از ابن مسعود نشنیده است. همچنین در سند آن یک ناشناخته است چنانکه هیثمی (۲/ ۲۵۸).ذکر کرده است. [۳۴۴] یعنی: عبادت می‏نمود و نماز می‏گزارد. م. [۳۴۵] آلبانی آن را صحیح دانسته است. منذری آن را در الترغیب با سند جید به نسائی ارجاع داده است. آلبانی آن را در صحیح الترغیب (۵۹۰) صحیح دانسته است. [۳۴۶] یعنی در المعجم الکبیر والمعجم الأوسط والمعجم الصغیر. م. [۳۴۷] ضعیف. ابونعیم در تاریخ اصبهان (۲/ ۲۲۳) نگا: العلل المتناهیة (۱/ ۴۵۷) و الضعیفة (۴۶۷) و ضعیف الترغیب (۳۳۳).