اعمال پیامبر صو اصحابش در مسجد به غیر از عبادت و ذکر
طبرانی در الکبیر از عبداللَّه بن زبیر بروایت نموده است، که گفت: با رسول خدا صروزی در حالی که در مسجد بودیم گوشت بریان خوردم، پس نماز برپا شد، و همینقدر دستهایمان را در سنگریزهها پاک نمودیم. هیثمی (۲۱/۲) میگوید: در این ابن لهیعه آمده، و دربارهاش سخن است. و نزد احمد از ابن عمر سروایت است که: برای پیامبر صشربت خرما در مسجد فضیخ آورده شد، و او آن را نوشید، و آن به این سبب [مسجد فضیخ] [۲۳۸]نامیده شد [۲۳۹].
و نزد ابویعلی از وی روایت است که برای پیامبر صکوزهای از شربت خرمای نارسیده آورده شد، و او در مسجد فضیح قرار داشت و آن را نوشید، و به این سبب آن مسجد فضیخ نامیده شد. هیثمی میگوید: در این عبداللَّه بن نافع آمده، که بخاری، ابوحاتم و نسائی ضعیفش دانسته‌اند، و ابن معین گفته: حدیثش نوشته میشود.
و قصههای تقسیم طعام و مال در باب انفاق اموال گذشت و قصه بیعت عثمان سدر مسجد در باب بیعت، بیعت ابوبکر سدر مسجد در باب اجتماع کلمه، قصه دعوت ضمام سو اسلامش در مسجد، قصه اسلام کعب بن زهیر، سو سروردن قصیده معروفش در مسجد در باب دعوت به‌سوی خداوند و پیامبرش، نشستن اصحاب شوری برای مشورت در مسجد در باب اجتماع کلمه، نشستن اصحاب همراه رسول خدا صدر صبحگاهان در مسجد در باب انفاق مال، نشستن عمر سدر مسجد برای ضرورت مردم بعد از نمازها در خوف بر گسترش دنیا و گریه ابوبکر و اصحاب بر فراق پیامبر صدر باب چنگ زدن و متعلق بودن به دوستی خدا و دوستی پیامبرش همه در ماقبل گذشتند.
[۲۳۸] «فضیخ» شربت خرما را گویند. م. [۲۳۹] ضعیف. احمد (۵۸۴۴) ابویعلی (۵۷۳۳) و در سند آن عبدالله بن نافع است که بخاری و دیگران وی را ضعیف دانسته‌اند چنانکه مولف نیز نقل نموده.