حیات صحابه – جلد پنجم

پناه جستن پیامبر صاز علمی که نفع نمی‏رساند

حاکم (۱۰۴/۱) از ابوهریره سروایت نموده، که گفت: رسول خدا صدعا می‏نمود و می‏گفت: «اللَّهُمَّ إِنّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ الاربع: مِنْ عِلْمٍ لاَ يَنْفَعُ، وقَلْبٍ لاَ يَخْشَعُ وَنَفْسٍ لاَ تَشْبَعُ وَدُعَاءٍ لاَ يُسْمَعُ»، ترجمه: «بار خدایا، من به تو از چهار چیز پناه می‏برم: از علمی که نفع نمی‏رساند، قلبی که خشوع نمی‏نماید، نفسی که سیر نمی‏گردد و دعایی که شنیده نمی‏شود» [۶۰۳]. حاکم می‏گوید: این حدیث صحیح است، ولی بخاری و مسلم آن را روایت نکرده‏اند، و ذهبی می‏گوید: صحیح است، این را هم چنان وی به روایت از انس سروایت نموده، و آن را به شرط مسلم صحیح دانسته است [۶۰۴].

[۶۰۳] صحیح. حاکم (۱/ ۱۰۴) وی آن را صحیح دانسته و ذهبی با وی موافقت نموده. [۶۰۴] صحیح. نگا: صحیح الجامع (۱۲۹۵).