حیات صحابه – جلد پنجم

ذی البجادین و بلند نمودن صدایش به دعا و قول پیامبر صدرباره‏اش: وی متضرع است

احمد و طبرانی از عقبه بن عامر سروایت نموده‏اند که: پیامبر صبرای مردی که به او ذوالجبادین گفته می‏شد فرمود: «وی متضرع است» [۷۷۱]، این را به سببی گفت که وی خداوند ﻷرا به کثرت با خواندن قرآن یاد می‏نمود، و صدایش را در دعا بلند می‏کرد. هیثمی (۳۶۹/۹) می‏گوید: اسناد آن‏ها حسن است. و ابن جریر هم چنان این را از عقبه به مثل آن روایت نموده، چنانکه در تفسیر ابن کثیر (۳۹۵/۲) آمده است.

[۷۷۱] هیثمی آن را حسن دانسته است. احمد (۴/ ۱۵۹) رجال آن جز ابن لهیعة که ضعیف است و دچار اختلاط شد، ثقه هستند. هیثمی (۹/ ۳۶۹) آن را حسن دانسته است. ابن جریر طبری در تفسیر (۱۱/ ۵۰) از ابوذر که سند آن معضل است.