حیات صحابه – جلد پنجم

قول ابن زبیر به پسرش هنگامی که با گروهی نشست که خدا را یاد می‏نمودند و می‏لرزیدند

ابونعیم در الحلیه (۱۶۷/۳) از عامربن عبداللَّه بن زبیر روایت نموده، که گفت: نزد پدرم آمدم، گفت: کجا بودی؟ گفتم: اقوامی را یافتم، که از آنان بهتر ندیده‏ام، خداوند تعالی را یاد می‏کنند، آن گاه بعضی از ایشان از ترس خداوند تعالی می‏لرزد حتی که بیهوش می‏گردد، بنابراین همراه‌شان نشستم، گفت: بعد از این با ایشان منشین، و ملاحظه نمود، که آن سخن بر من اثری نگذاشت، آن گاه گفت: رسول خدا صرا دیدم که قرآن تلاوت می‏نمود، و ابوبکر و عمر برا هم دیدم که قرآن تلاوت می‏کردند ولی این حالت برای‌شان عائد نمی‏گردید، آیا تو ایشان را از ابوبکر و عمر برای خداوند تعالی خاشع‏تر می‏بینی؟! آن گاه متوجه شدم که مسئله همینطور است، و ترک‏شان نمودم [۵۶۵].

[۵۶۵] ضعیف. ابونعیم (۳/ ۱۶۷) در سند آن عبدالله بن مصعب بن ثابت ضعیف است. نگا: المجمع (۱۰/۲۲۰).