حیات صحابه – جلد پنجم

انکار اصحاب از سئوال درباره آنچه واقع نشده

ابن عبدالبر در العلم (۱۴۳/۲) از ابن عمر بروایت نموده، که گفت ای مردم از آنچه واقع نشده و نیست سئوال نکنید، چون عمر کسی را که از چیزی سئوال می‏نمود که واقع نشده بود و نبود لعنت می‏نمود. و نزد وی (۱۴۲/۲) هم چنان از طاووسس روایت است که گفت: برای هیچ کسی حلال نیست، از چیزی سئوال کند که واقع نشده و نیست، خداوند تبارک و تعالی درباره آن چه شدنی است فیصله نموده است [۵۱۳]. و هم چنین (۱۴۲/۲) از خارجه بن زید بن ثابت و او از پدرش سروایت نموده که: وی نظرش را در مورد چیزی که از وی پرسیده می‏شد نمی‏گفت: تا این که می‏پرسید:این واقع شده یا خیر؟ اگر واقع نشده بود، درباره‏اش چیزی نمی‏گفت: و اگر واقع شده بود، درباره‏اش سخن می‏گفت. می‏گوید: و چون از مسئله‏ای پرسیده می‏شد می‏گفت: آیا واقع شده؟ به وی گفته می‏شد: ای ابوسعید واقع نشده، ولی ما آن را پیش بینی می‏کنیم، می‏گفت: بگذاریدش. اگر واقع شده بود، به آن‏ها خبر می‏داد. و از مسروق روایت است که گفت: ابی بن کعب سرا از مسئله‏ای پرسیدم، گفت: آیا این تا به حال اتفاق افتاده؟ گفتم: نخیر، گفت: تا پیدا شدنش راحتم بگذار. و ابن سعد (۵۰۰/۳) این را از مسروق روایت نموده، و افزوده است: گفت: راحتمان بگذار تا پیدا شود، و چون به وجود آمد درباره رأی‌مان برایت کوشش و اجتهاد می‏کنیم. و ابن سعد (۲۵۶/۳) از عامر روایت نموده، که گفت: عمار ساز مسئله‏ای پرسیده شد و گفت: آیا این تاکنون اتفاق افتاده؟ گفتند: نخیر، گفت: پس ما را، تا اتفاق بیفتد و به وجود آید، بگذارید و وقتی به وجود آمد، برای شما بیان می‏کنیم.

[۵۱۳] دارمی (۱۲۱).