پیامبر صو فرستادن عمر و بن حزم، ابو موسی و معاذ به‌سوی یمن
ابن ابی حاتم از عبداللَّه بن ابی بکر بن محمدبن عمروبن حزم و او از پدرش روایت نموده، که گفت: این نامه رسول خدا صنزد ماست، که برای عمروبن حزم سدر وقت فرستادنش به‌سوی یمن نوشته بود، و او اهل یمن را فقه در دین یاد میداد، سنت را به آنان تعلیم میداد و صدقات‌شان را میگرفت، برای این عمل رسول خدا صبه‌سوی وی نامه و عهدی نوشت و امرش نموده کتابت فرمود: «بسم الله الرحمن الرحيم. هذا كتاب من الله و رسوله، يا ايها الذين آمنوا اوفوا بالعقود، عهد من محمد رسول الله لعمروبن حزم حين بعثه الى اليمن، امره بتقوى الله في امره كله فان الله مع الذين اتقوا والذين هم محسنون». ترجمه: «به نام خداوند بخشاینده و مهربان. این نامهای است از طرف خدا و پیامبرش، ای کسانی که ایمان آوردهاید به پیمانها وفا نمایید، عهدی است از محمد رسول خدا برای عمروبن حزم، هنگامی که او را به‌سوی یمن فرستاد، او را به تقوی و ترس خدا در همه امرش امر نمود، چون خداوند با کسانی است که تقوی پیشه نموده، و نیکوکاراند» [۴۵۳]. این چنین در تفسیر ابن کثیر (۳/۲) آمده است. و ابونعیم در الحلیه (۰۲۵۶/۱) از ابوموسی روایت نموده که: رسول خدا صمعاذ و ابوموسی برا به‌سوی یمن فرستاد و دستورشان داد، برای مردم قرآن بیاموزانند.
[۴۵۳] کتاب عمرو بن حزم مشهور است و بصورت مختصر و کامل روایت شده است. ابن حبان (۶۵۲۵) حاکم (۱/ ۳۹۵/ ۱۴۴۷) مزی در التهذیب (۲۵۱۲) نسائی (۸/ ۵۷- ۵۹) ملک (۱/ ۸۴۹/۱) بیهقی (۷/ ۳۲۰) شافی در مسند (۱۵۸۵) دارمی (۱۸۸، ۱۸۹) دارقطنی (۱/ ۱۲۲) و نسائی و دیگران. همچنین هم بصورت مرفوع و هم موقوف روایت شده که مرفوع آن بر محور سلیمان بن ارقم می چرخد که ضعیف است و علل دیگری هم دارد. اما مرسل آن صحیح است. نگا: ارواء الغلیل (۱۲۲) آلبانی آن را صحیح دانسته است. ابن حزم نیز آن را روایت کرده است.